ارتباط اعتیاد به تریاک با عوامل خطر بیماریهای قلبی- عروقی

زمینه و هدف : مصرف مواد مخدر یکی از بزرگترین معضلات بسیاری از کشورهای جهان می باشد؛ در این میان تریاک یکی از مواد اعتیادآور است که سابقه استفاده از آن به زمانهای بسیار دور بر می گردد. متاسفانه اعتقاد عوام و حتی معدودی از پزشکان این است که تریاک اثرات مفیدی بر بیماریهای قلبی- عروقی و دیابت دارد. این مطالعه مقطعی به منظور بررسی این فرضیه انجام شد.   روش تحقیق: در این مطالعه مورد- شاهدی که در مرکز تحقیقات قلب و عروق دانشگاه علوم پزشکی اصفهان انجام شد، ۳۶۰ فرد سیگاری معتاد به تریاک (آزمون) و ۳۶۰ فرد سیگاری غیر معتاد (شاهد) انتخاب شدند و میزان غلظت خونی مرفین در هر دو گروه، توسط روش الیزا اندازه گیری شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمونهای آماری Student’s t و یا ANOVA در سطح معنی داری ۰۵/۰ P≤ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.   یافته ها: غلظت خونی مرفین با افزایش زمان مصرف افزایش نشان داد که به طور کلی در بین افراد گروه آزمون، عوامل هموگلوبین گلیکوزیله (HbA۱C) ، CRP کمی، عامل هفت، لیپوپروتئین a (Lpa) ، آپولیپوپروتئین B و فیبرینوژن، به طور معنی داری بالاتر از گروه شاهد بود (۰۵/۰ P< ). HDL و ظرفیت آنتی اکسیدانی، آپولیپوپروتئین A نیز به طور معنی داری در گروه آزمون کمتر بود (۰۵/۰ P< )؛ همچنین در گروه آزمون، FBS به طور غیر معنی داری، نسبت به گروه شاهد کمتر و همزمان با آن HbA۱C افزایش یافته بود.   نتیجه گیری: یافته های این تحقیق نشان می دهد که تریاک، تاثیر مخربی بر عوامل خطر جدید بیماریهای قلبی- عروقی دارد؛ اگرچه به نظر می رسد برخی از عوامل خطر این بیماریها را بهبود می بخشد اما این اثرات، کوتاه مدت و اصولا کاذب هستند.

کلیدواژه ها:

Opium ، Biochemical factors ، Cardiovascular risk factors ، Addiction ، تریاک ، عوامل بیوشیمیایی ، اعتیاد ، عوامل خطر بیماریهای قلبی- عروقی