ارتباط اختلالات الکترولیتی با شدت عفونت کووید-۱۹ در کودکان بستری در بیمارستان امیرکلا در سال ۱۴۰۰-۱۳۹۹

سابقه و هدف: ویروس کرونا می تواند اختلالات الکترولیتی ایجاد کند که الگوی بالینی آن در بزرگسالان و کودکان متفاوت است. هدف از این مطالعه تعیین ارتباط اختلالات الکترولیتی با شدت بیماری در کودکان مبتلا به عفونت کووید-۱۹ بستری در بیمارستان امیرکلا بود. مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی بر روی کودکان ۱ماه تا ۱۸ سال مبتلا به عفونت کووید-۱۹ (تایید تشخیص با روش PCR) که از اسفند ۱۳۹۸ تا تیرماه ۱۴۰۰ به بیمارستان کودکان امیرکلا مراجعه کردند، انجام شد. سطح سرمی پتاسیم، سدیم و کلسیم مطالعه در بدو بستری در بیمارستان اندازه گیری شد. شدت عفونت کووید-۱۹ در کودکان با معیار PEWS (Pediatric Early Warning Score) ارزیابی شد. از آزمون های آماری کای اسکور، واریانس یکطرفه و آزمون لجیستیکی استفاده گردید. یافته ها: از ۱۶۰ کودک در ابتدای مطالعه، ۱۲۲ نفر انتخاب شدند. شایع ترین اختلال الکترولیتی شامل هیپوناترمی (۴۲/۶ درصد) و هیپوکلسمی (۱۶/۴درصد) بود. بین اختلالات کلسیم(۰/۳۰ P=) و پتاسیم(۰/۱۲ P=). و شدت عفونت بیماری کووید-۱۹ ارتباط معنی دار یافت نشد. اختلال سطح سدیم با شدت عفونت بیماری کووید-۱۹ ارتباط معنی دار داشت (۰/۰۰۱ P<). هم چنین نتایج آزمون لجیستیکی نشان داد بعد از تعدیل متغیرهای سن و جنس، کودکان با هیپوناترمی شانس بالاتری از شدت عفونت کووید-۱۹ را تجربه می کنند (۶/۳۱/۰۰ Or:؛ ۱۵/۲۸، ۲/۶۱ CI:؛ ۰/۰۰۰۱ P<). استنتاج: در مطالعه حاضر هیپوناترمی و هیپوکلسمی شایع ترین اختلالات الکترولیتی در کودکان مبتلا به کووید-۱۹ بود و هیپوناترمی با افزایش شانس شدت عفونت کووید-۱۹ همراه می باشد. توصیه می شود در کودکان مبتلا به کووید-۱۹ هیپوناترمی و هیپوکلسمی مورد توجه قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

COVID-۱۹ ، electrolyte disorders ، children ، کووید-۱۹ ، کرونا ، اختلال الکترولیتی ، کودکان