بررسی همبستگی تغییرات کمپلکس QRS نوار قلبی با اضافه بار آهن در بافت قلب به روش T۲*MRI در بیماران بتا تالاسمی ماژور
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 103
فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JMUMS-31-195_002
تاریخ نمایه سازی: 1 آبان 1402
چکیده مقاله:
سابقه و هدف: تصویربرداری به روش MRI قلبی برای بررسی اضافه بار آهن قلبی یک روش پرهزینه است. حضور fQRS (Fragmented QRS) نشان دهنده تغییرات ناشی از اضافه بار آهن در بافت قلب می باشد. هدف از انجام این مطالعه ارزیابی ارتباط بین fQRS و اضافه بار آهن قلبی به روش MRI در بیماران مبتلا به تالاسمی ماژور است.
مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی تحلیلی بر روی ۴۰ بیمار بتاتالاسمی ماژور مراجعه کننده به بیمارستان امیرکبیر شهر اراک در سال های ۱۳۹۸ تا ۱۳۹۹ انجام شد. روش T۲*MRI قلبی برای تشخیص اضافه بار آهن انجام گردید و بیماران به دو گروه اضافه بار آهن تقسیم شدند. مقادیر T۲*MRI قلبی کم تر از ۲۰ میلیثانیه به عنوان اضافه بار آهن در نظر گرفته شد. حضور fQRS در سطح لید-۱۲ الکتروکاردیوگرام ارزیابی و بین دو گروه مقایسه شد.
یافته ها: بین T۲*MRI با فریتین (۶۵۷/۰=P، ۰۴۱/۰=r) و هموگلوبین (۵۴۰/۰=P، ۰۵۷/۰=r) همبستگی مثبت وجود داشت، اما معنی دار نبود. میانگین T۲*MRI در بیماران با fQRS برابر ۲۴/۷±۴۳/۱۸ بود که به طور معنی داری کم تر از بیماران بدون fQRS (۱۵/۶±۴۷/۲۶) بود(۰۰۱/۰=P). همچنین همبستگی منفی بین T۲*MRI و fQRS مشاهده شد (۰۰۱/۰=P، ۰۴۸/۰-=r).
استنتاج: نتایج نشان داد که حضور fQRS در الکتروکاردیوگرام می تواند یک پیش بینی کننده خوب برای اضافه بار آهن قلبی در بیماران بتاتالاسمی ماژور باشد. به نظر می رسد که fQRS احتمالا نشان دهنده این تغییر در الکتروکاردیوگرافی باشد و نیاز به مراقبت دقیق تر و درمان های بیش تر با شلاتور برای اضافه بار آهن قلبی را بیان کند.
کلیدواژه ها:
arrhythmia ، beta-Thalassemia ، iron overload ، fragmented QRS ، آریتمی ، بتاتالاسمی ماژور ، اضافه بار آهن ، فرگمنتت کیو آر اس
نویسندگان
محمد امینی
General Practitioner, Arak, Iran
نویدرضا مشایخی
MSc in Biotechnology, Faculty of Medicine, Arak University of Medical Sciences, Arak, Iran
بهمن صادقی
۳ Associate Professor, Department of Community Medicine, Faculty of Medicine, Arak University of Medical Sciences, Arak, Iran
عزیز اقبالی
Associate Professor, Department of Pediatrics, School of Medicine, Iran University of Medical Sciences, Tehran, Iran
یزدان قندی
Associate Professor, Department of Pediatrics, Faculty of Medicine, Arak University of Medical Sciences, Arak, Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :