بررسی سرواپیدمیولوژی کووید-۱۹ در مشاغل دارای بیشترین تماس با جامعه در غرب ایران، آبان ۱۳۹۹

سابقه و هدف: شیوع واقعی عفونت کووید-۱۹ را فقط می توان با بررسی های سرولوژیکی مبتنی بر جمعیت تخمین زد. افراد مبتلا که فاقد علایم بالینی هستند قابل شناسایی و گزارش نمی باشند. هدف این مطالعه بررسی سرواپیدمیولوژی تعیین شیوع سرمی کووید-۱۹ در مشاغل دارای بیش ترین تماس با جامعه در غرب ایران بود. مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی که از ۱۵ تا ۲۵ آبان سال ۱۳۹۹ انجام شد، تعداد ۱۱۰۶ نفر از افراد دارای بیش ترین تماس شغلی با جامعه (به جز گروه های پزشکی) در شهرهای سنندج، کرمانشاه و همدان انتخاب شدند. جمع آوری اطلاعات از دو طریق پرسشنامه و گرفتن ۳ میلی لیتر خون وریدی انجام گرفت. برای تعیین شیوع سرمی ایمنوگلوبین با استفاده از کیت یوروایمیون، سطح IgG اندازه گیری شد. یافته ها: در کل IgG آنتی بادی ۳۱۷ نفر (۲۸/۷ درصد) از شرکت کنندگان تا ۲۵ آبان ۱۳۹۹ مثبت بود. در شهرهای سنندج، همدان و کرمانشاه به ترتیب IgG ،۱۳۲ نفر (۰/۳۲ درصد)، ۸۸ نفر (۰/۲۶ درصد) و ۹۹ نفر (۲۷/۳ درصد) مثبت بود. میزان مثبت بودن آنتی بادی IgG به تفکیک شهر متفاوت از هم نبودند (۰/۱۵۸ P=). از کل ۳۱۷ فرد IgG مثبت، ۱۱۲ نفر( ۳۵/۴ درصد) بدون علامت بودند و تنها ۱۰ نفر (۳/۲ درصد) سابقه بستری در بیمارستان به دلیل کووید-۱۹ را داشتند. استنتاج: شیوع آنتی بادی کووید-۱۹ در مشاغل دارای بیش ترین تماس با جامعه، نشان داد که افراد مواجهه داشته بسیار بیش تر از موارد تاییدشده در کشور است. با توجه به این که درصد بالایی از افراد بدون علامت هستند، ایجاد بستر و تجهیزات مناسب حفاظت فردی و وضع قوانین سخت گیرانه جهت رعایت پروتکل های بهداشتی توسط مشاغل دارای بیش ترین تماس با جامعه، نقش به سزایی در محدود کردن انتشار بیماری دارد.

کلیدواژه ها:

Seroepidemiology ، COVID-۱۹ ، occupational groups ، west of Iran ، سرواپیدمیولوژی ، کووید-۱۹ ، مشاغل دارای بیش ترین تماس با جامعه ، غرب ایران