شناسایی مولکولی انگل لیشمانیا در اسمیرهای منفی بیماران مبتلا به لیشمانیوز پوستی در شهرستان بم، جنوب شرق ایران

سابقه و هدف: با توجه به وجود اشکال بالینی مختلف لیشمانیوز پوستی و عدم دسترسی به روش های تشخیصی مولکولی به ویژه در آزمایشگاه های تشخیصی مناطق آندمیک، مطالعه حاضر با هدف شناسایی مولکولی انگل لیشمانیا در اشکال معمول و غیر معمول بالینی لیشمانیوز پوستی در منطقه اندمیک بم انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی طی سال های ۱۳۹۳-۱۳۹۲ انجام شد. تشخیص بیماری با تهیه اسمیر از زخم های پوستی، رنگ آمیزی گیمسا و بررسی میکروسکوپی صورت گرفت. از اسمیرهای مثبت و منفی بیماران DNA استخراج و سپس جهت تعیین جنس و گونه انگل لیشمانیا آزمایش PCR انجام شد. یافته ها: در این مطالعه ۳۵۳ بیمار مشکوک به لیشمانیوز پوستی مراجعه کننده به مرکز بهداشت شهرستان بم مورد بررسی قرار گرفتند که ۲۷۸ نفر(۷/۷۸ درصد) در بررسی میکروسکوپی مثبت بودند. در بررسی مولکولی، ۴۰ اسمیر تهیه شده از زخم های معمول بیماران با هر دو روش میکروسکوپی و PCR مثبت شدند اما از ۴۰ نمونه تهیه شده از زخم های غیر معمول که در بررسی میکروسکوپی منفی بودند، در ۶ مورد (۱۵ درصد) DNA انگل لیشمانیا شناسایی شد. گونه شناسایی شده در تمامی نمونه های مثبت،  لیشمانیا تروپیکا بود. استنتاج: نتایج این مطالعه نشان داد که انجام آزمایش مستقیم میکروسکوپی برای تشخیص سالک در مناطق آندمیک به اندازه کافی قابل اعتماد نیست. علاوه بر این، انجام PCR بر روی اسمیر منفی افراد مشکوک به منظور درمان به موقع توصیه می شود.

کلیدواژه ها:

cutaneous leishmaniasis ، negative smear ، microscopy method ، PCR ، لیشمانیوز پوستی ، اسمیر منفی ، روش میکروسکوپی ، PCR