تاثیر فلاشینگ پیوسته بر مدت زمان باز ماندن کاتتر داخل وریدی محیطی

سابقه و هدف: انسداد موجب کاهش طول عمر کاتتر ورید محیطی می شود. تکنیک فلاشینگ پیوسته (تزریق حجم مشخصی از محلول در مدت زمان مشخص، قبل و بعد از هر بار تزریق دارو در داخل کاتتر) در مطالعات آزمایشگاهی بر باز ماندن کاتتر موثر بوده است. مطالعه حاضر با هدف تاثیر فلاشینگ پیوسته بر مدت زمان باز نگه داشتن کاتتر ورید محیطی در بالین انجام پذیرفت. مواد و روش ها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی، ۷۲ بیمار بستری در بخش داخلی و جراحی بیمارستان امام خمینی اسفراین، به طور تصادفی در دو گروه فلاشینگ پیوسته و کنترل مورد بررسی قرار گرفتند. در گروه مداخله، ۵ میلی لیتر از محلول نرمال سالین در عرض ۵ ثانیه قبل و بعد از تزریق هر دارو در داخل کاتتر، تزریق گردید. در صورت وجود داروی دیگر در همان ساعت، تزریق دارو انجام گرفته و مجددا تکنیک فلاشینگ انجام شد. کاتترها هر ۱۲ ساعت از نظر باز ماندن با استفاده از چک لیست مورد سنجش قرار گرفتند و تجزیه و تحلیل داده ها با آزمون های آماری توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و تحلیلی (کای دو، دقیق فیشر و من ویتنی) انجام پذیرفت. یافته ها: سن شرکت کنندگان در دو گروه مداخله و کنترل به ترتیب ۱۴/۱۳± ۸۵/۴۱ و ۰۳/۱۴ ±۵۲/۴۵ بود که از نظر آزمون آماری من ویتنی همگن بوده است (۲۱۹/۰P=). در گروه های مداخله و کنترل به ترتیب ۳۳/۳۳ و ۰۹/۱۱ درصد از کاتترها بعد از ۹۶ ساعت باز باقی ماندند. براساس آزمون کای دو گروه های مداخله و کنترل از نظر نوع باز ماندن کاتترها تفاوت آماری معنی داری با یکدیگر داشتند (۰۴/۰=P). استنتاج: با توجه به نتایج مطالعه حاضر می توان گفت که فلاشینگ پیوسته راهکار مناسب جهت طولانی نمودن عمر کاتتر محسوب می شود. شماره ثبت کارآزمایی بالینی : ۴N۲۰۱۴۱۲۲۲۰۲۰۳۹۴IRCT

کلیدواژه ها:

continuous flushing ، vascular patency ، peripheral catheters ، فلاشینگ پیوسته ، باز ماندن ورید ، کاتتر محیطی