اندازه گیری غلظت فلزات سنگین و ارزیابی خطر ناشی از آنها در گونه های مختلف ماهی

سابقه و هدف: ماهی ها از منابع پروتئینی مهم برای سلامت انسان هستند و بخش مهمی از رژیم غذایی انسان را تشکیل می دهند، از این رو ضروری است که غلظت فلزات سنگین در ماهی های تجاری به منظور ارزیابی احتمال خطر مصرف ماهی مورد بررسی قرار گیرند. مواد و روش ها: تعداد ۶۰ نمونه ماهی از۴گونه مختلف کولی، سفید، سوف و قزل آلا در پاییز ۱۳۹۵ از بازار بزرگ ماهی رشت، به صورت تصادفی تهیه  شد. پس از آماده سازی و هضم شیمیایی نمونه ها توسط مایکروویو، مقدار فلزات سنگین توسط دستگاه پلاسمای جفت شده القایی با طیف نشر نوری (ICP-OES) تعیین شدند. به منظور ارزیابی ریسک بهداشتی ناشی از مواجهه با فلزات سنگین در نمونه های ماهی، بر مبنای روش آژانس حفاظت محیط زیست آمریکا عمل شد. یافته ها: بیش ترین غلظت فلزات سنگین به ترتیب، جیوه در ماهی سفید (۲۳/۰ ± ۲۹/۱)، سرب در ماهی سفید (۷۵/۰ ± ۵۴/۴)، کادمیوم در ماهی قزل آلا (۰۱/۰ ± ۰۷/۰)، آرسنیک در ماهی سفید (۱۵/۰ ± ۳۶/۱) ، نیکل در ماهی سفید (۰۷/۰ ± ۶۱/۰)، قلع در ماهی سفید (۰۵/۰ ± ۶۳/۰) و کروم در ماهی سوف (۰۴/۰ ± ۵۲/۱) میکروگرم بر گرم، به دست آمد. خطرپذیری غیر سرطانی برای همه فلزات سنگین و در همه گونه ماهی ها کم تر از یک بود. استنتاج: غلظت فلزات در این گونه ها از نقطه نظر مسمومیت، برای مصرف انسان قابل قبول است. شاخص خطر در ماهی های مختلف مورد مطالعه معمولی کمتر از یک بود، که نشان می دهد مصرف ماهی سبب بروز عوارض سوء بهداشتی برای مصرف کنندگان نمی شود.

کلیدواژه ها:

fish ، heavy metals ، risk assessment ، environmental pollution ، ماهی ، فلزات سنگین ، ارزیابی خطر ، آلودگی محیط زیست