ارزیابی خلوص شیمیایی، رادیو شیمیایی و رادیو نوکلئیدی محلول به دست آمده از شویش ژنراتورتکنسیم-m۹۹/ مولیبدن-۹۹
سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 85
فایل این مقاله در 5 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JMUMS-24-118_022
تاریخ نمایه سازی: 2 آبان 1402
چکیده مقاله:
سابقه و هدف: تکنسیم-m۹۹، رادیونوکلئیدی است که به طور وسیع در پزشکی هسته ای و در تحقیق استفاده می شود. محلول های حاصل از شویش دو نوع ژنراتور در سال ۹۱-۹۲ از نظرکیفیت ارزیابی شدند. در این مطالعه خلوص رادیونوکلئیدی از نظر مولیبدن-۹۹، خلوص رادیو شیمیایی، pH و خلوص شیمیایی اندازه گیری شدند.
مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، محلول شویش دونوع ژنراتور، ده بار در ده هفته متوالی هر صبح بعد از دریافت، هم چنین سه ژنراتور در سه هفته متوالی ۷۲ساعت بعداز شویش اول ارزیابی شدند. تعیین آلودگی مولیبدن-۹۹ در محلول با استفاده از یک دوز کالیبراتور ویک شیلد سنجش مولیبدن-۹۹ مطابق با استاندارد انجام شد. برای اندازه گیری پرتکنتات به فرم احیا شده و هیدرولیز شده تکنسیم -m۹۹ از TLC و حلال استن روی سیلیکاژل استفاده شد. pH محلول ها با استفاده از نوار pH متر اندازه گیری گردید. یون های آلومینیوم با استفاده از روش رنگ سنجی سنجش شدند.
یافته ها: حضور مولیبدن-۹۹ در محلول های حاصل از دوشیدن ژنراتور مشاهده گردید. در این مطالعه یک هفته میزان مولیبدن-۹۹ بیش ترین مقدار اما کم تر از حد مجاز (۱۵/۰ میکروکوری مولیبدن-۹۹ در هر میلی کوری تکنسیم-m۹۹) بود. فرم احیا شده و هیدرولیز شده تکنسیم-m۹۹ در هیچ یک از محلول های حاصل از شویش مشاهده نگردید. همه محلول ها pH بین ۵ تا ۷ داشتند و در همه محلول ها مقدار یون آلومنیوم کم تر از ۱۰ میکرو گرم در هر میلی لیتر (کم تر از ۱۰ ppm) بود.
استنتاج: انجام کنترل کیفی به ویژه از نظر خلوص رادیونوکلئیدی در هر مرکز پزشکی هسته ای مهم بوده و توصیه می گردد که هر ژنراتور جدید بعد از تحویل از نظر محلول حاصل از اولین دوشیدن و رسوخ مولیبدن-۹۹ بررسی شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سید محمد عابدی
Assistant Professor, Department of Radiology, Faculty of Medicine, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, Iran
احمد رضا بابایی
MS Student in Radiation Medicine and Nuclear Engineering, Faculty of Engineering, Science and Research Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran
مهدی صادقی
Professor, Department of Radioisotobes Research, Radiation Application Research School, Nuclear Science and Technology Research Institute, Tehran, Iran
نورالله صادق زاده
Assistant Professor, Department of Radiopharmacy, Faculty of Pharmacy, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :