بررسی بیان آنتی ژن های HLA-G۴ و HLA-G۵ در خانم های تهدید به سقط

سابقه و هدف: علت اصلی پاتولوژیک بسیاری از بارداری های منجر به سقط همچنان ناشناخته مانده است. HLA-G۴ (Human leukocyte antigen) و HLA-G۵ دو ایزوفرم غشایی (G۴) و محلول (G۵) از مولکول های غیر کلاسیک کلاس Ib می باشند که در ایجاد تحمل بین مادر و جنین نقش دارند. در این مطالعه بیان این دو ایزوفرم و نیز بررسی تفاوت میزان تاثیر بیان هر آنتی ژن در زنان باردار تهدید به سقط در مقایسه با گروه شاهد ارزیابی شد. مواد و روش ها: در یک مطالعه مورد- شاهدی، ۱۰۱ خانم باردار تهدید به سقط و ۱۰۱ فرد باردار سالم (شاهد) در محدوده سنی ۳۲-۲۰ سال برای میزان بیان دو ایزوفرم HLA-G۴ و G۵ پس از استخراج RNA و سنتز cDNA با استفاده از روش Real-time PCR (Real-time Polymerase chain reaction) مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ها: بیان HLA-G۴ و G۵ در افراد تهدید به سقط نسبت به گروه شاهد کاهش معنی داری داشت (۰۰۱/۰ > P). به علاوه کاهش G۵ نسبت به G۴ در افراد گروه مورد بیشتر است (۰۰۱/۰ > P). به علاوه افزایش سن، تاثیر مستقیمی در افزایش خطر سقط و نیز کاهش میزان بیان ایزوفرم HLA-G۴ داشت. استنتاج: نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد که HLA-G۵ در مقایسه با HLA-G۴ مولکول موثرتری در حفظ جنین در دوران حاملگی می باشد. بنابراین پیشنهاد می شود این مولکول قبل از هفته بیستم حاملگی به عنوان یک شاخص پیش آگهی به منظور احتمال جلوگیری از سقط مورد ارزیابی قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

Human leukocyte antigen ، abortion ، pregnancy ، آنتی ژن لکوسیتی انسان ، سقط ، حاملگی