تاثیر سطوح مختلف نیتروژن و پتاسیم بر شدت آلودگی شانکر درختان سیب ناشی از قارچ Cytospora cincta Fries در شرایط کشت بدون خاک

مدیریت مواد غذایی به خصوص نیتروژن و پتاسیم بروز و توسعه انواع بیماری ها را کاهش می دهد. به منظور بررسی اثر سطوح مختلف نیتروژن و پتاسیم بر شدت آلودگی شانکر سیتوسپورایی درختان سیب، آزمایشی گلخانه ای به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در شرایط کشت بدون خاک روی نهال های دو ساله سیب رقم گلدن دلیشز اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل چهار سطح نیتروژن (صفر، ۱۰۵، ۲۱۰ و ۳۱۵ میلی گرم بر کیلوگرم) و چهار سطح پتاسیم (صفر، ۱۱۵، ۲۳۰ و ۳۴۵ میلی گرم بر کیلوگرم) بودند. بعد از شش هفته نهال ها توسط جدایه ای با بیماریزایی بالا از قارچ Cytospora cincta Fries مایه زنی شدند و شش ماه بعد میانگین مساحت زخم های ایجاد شده روی تنه نهال ها اندازه گیری و مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. نتایج نشان داد که تغییر در سطوح مختلف نیتروژن و پتاسیم باعث تغییر در شدت بیماری شد. بیشترین و کمترین شدت آلودگی به ترتیب در تیمارهای بدون مصرف نیتروژن (N۰) و پتاسیم (K۰) و استفاده بهینه(N۲۱۰K۲۳۰) مشاهده شد. با افزایش مقدار پتاسیم شدت آلودگی کاهش یافت، در حالی که در سطوح کمتر از مقدار بهینه نیتروژن (N۲۱۰)، بیماری با شدت های مختلف مشاهده شد، همان گونه که در غلظت زیادتر از حد مطلوب نیتروژن، نیز شدت آلودگی افزایش معنی داری را نشان داد. با مصرف مقادیر بهینه، شدت آلودگی به طور قابل توجهی کاهش نشان داد.

کلیدواژه ها:

سیب رقم گلدن دلیشز ، شانکر سیتوسپورائی ، مساحت زخم ، مصرف بهینه عناصر