سازمان چریکهای فدایی خلق

سازمان چریکهای فدایی خلق ایران از جمله گروههای سیاسی و مبارز در دوران حکومت محمدرضا پهلوی بود که با اندیشه مبارزه مسلحانه برای از پای در آوردن رژیم فعالیت خود را آغاز نمود. این سازمان در طول فعالیتهای سیاسی خود در دوران پیش از انقلاب فراز و فرودهای بسیاری را پشت سر نهاد. اگر چه بسیاری از افراد این سازمان در همان سالهای اولیه توسط عوامل حکومت شناسایی و به قتل رسیدند ولی با این وجود کوشیدند در سالهای اختناق دهه پنجاه خورشیدی پیام آور آزادی برای رهایی از سلطه استبداد و استعمار شاهنشاهی باشند. بررسی مبانی نظری و اندیشه ای سازمان فدائیان خلق با تکیه بر بررسی مبانی اندیشه ای بنیانگذاران اندیشه مبارزه مسلحانه در عرصه مبارزات سیاسی، نقاط همگرایی و واگرایی این مبانی از یکدیگر نشان میدهد نبرد چریکی در حیطه مبانی نظری بر دو نظریه اصلی استوار است. گروهی که نبرد چریکی را بر پایه شروع نبرد از روستا و بر مبنای کار بر روی دهقانان و آزادی روستاها با کمک دهقانان و سپس آزادی شهرها با محاصره شهرها از راه روستاها می دانند و در مقابل این اندیشه نظریه پردازانی هستند که مبارزه را عمدتا بر پایه کار شهری و نبرد چریک شهری می دانند و باور دارند که دهقانان نیروی مبارزاتی خوبی برای نبردهای رهایی بخش نیستند و این شهر و مبارزه شهری است که می تواند آزادی حقیقی را به میهن باز گرداند و دهقانان در یک پروسه مبارزاتی باید به مبارزات شهری جذب و همراه با مبارزان شهری و با کمک یکدیگر وطن را از اشغال مستبدان داخلی و خارجی رهایی بخشند. هدف این پژوهش بررسی شیوه عملیاتی سازمان فداییان خلق بر پایه این اندیشهها بوده است و اینکه آیا سازمان در رسیدن به اهداف خود موفقیتی متناسب با فعالیتها و مبارزات خود کسب کرد یا خیر.

کلیدواژه ها:

چریکهای فدایی خلق ، مبارزه مسلحانه ، پهلوی دوم ، مبانی مبارزاتی ، جنگ چریکی