الگوی هم تالیفی پژوهشگران ایرانی حوزه ی سم شناسی در پایگاه موسسه ی اطلاعات علمی طی سال های ۱۹۹۱ تا ۲۰۱۱

مقدمه: هم تالیفی وسیع ترین شبکه ی اشتراک دانش و دخالت حقیقی پژوهشگران در تولید علم و توسعه ی علمی است. هدف از این پژوهش تعیین وضعیت هم تالیفی پژوهشگران ایرانی حوزه ی سم شناسی در نمایه ی استنادی علوم بین سال های ۱۹۹۱ تا ۲۰۱۱ بوده است.  روش بررسی: نوع پژوهش کاربردی است و از رویکرد علم سنجی بر پایه ی شاخص هم تالیفی استفاده شده است. داده ها با مراجعه به پایگاه استنادی موسسه ی اطلاعات علمی (ISI: Institute for Scientific Information) و جستجو از طریق نام کشور و حوزه ی سم شناسی انجام شد و تعداد ۱۱۶۰ مدرک در بازه ی زمانی ۱۹۹۱ تا ۲۰۱۱، جامعه ی پژوهش را تشکیل دادند. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزارهای Excel و BibExcel انجام شد. یافته ها: بیش ترین میزان مشارکت در تولید مدارک دارای ۳ نویسنده بوده است و بالاترین ضریب همکاری مربوط به سال ۱۹۹۷ با ۷۵/۰ بود که بیش ترین مشارکت در این سال در تولید مدارک ۳ و ۵ نویسندهای بوده است. در کل ضریب همکاری در بازه ی زمانی مورد بررسی ۶۱/۰ محاسبه شد. هم چنین در بین موسسات و مراکز پژوهشی، دانشگاه های علوم پزشکی تهران (با ۳۴۱ مدرک)، شهید بهشتی (۱۳۵ مدرک) و جندی شاپور اهواز (۱۰۵ مدرک) به ترتیب به عنوان پرکارترین دانشگاه های کشور در تولید مدارک علمی در حوزه ی سم شناسی، در رتبه های اول تا سوم قرار گرفتند. نتایج در مورد همکاری های بین المللی نیز مشخص شد که پژوهشگران ایرانی حوزه ی سم شناسی بیش ترین هم تالیفی را به ترتیب با پژوهشگران کشورهای کانادا (۲۳ مدرک)، انگلستان (۱۹ مدرک) و ایالات متحده امریکا (۱۹ مدرک) دارند. هم چنین محمد عبداللهی با ۱۰۶ مدرک به عنوان پرکارترین نویسنده شناخته شد. نتیجه گیری: با توجه به تمایل بالای پژوهشگران ایرانی حوزه ی سم شناسی به تولید مدارک علمی با مشارکت پژوهشگران داخل و خارج از کشور، لازم است که بستر لازم برای مشارکت گسترده تر پژوهشگران این حوزه در سطح داخل و خارج از کشور فراهم شود. واژه های کلیدی: علم سنجی؛ سم شناسی؛ پایگاه های اطلاعاتی؛ موسسه ی اطلاعات علمی

کلیدواژه ها:

علم سنجی ، سم شناسی ، پایگاه های اطلاعاتی ، موسسه ی اطلاعات علمی