ارزیابی حذف ارسنیک از آب با استفاده از کربن فعال تولید شده از پسماندهای کشاورزی گردو و بادام

رشد مصرف آب در سال های اخیر، باعث کاهش منابع آب شیرین تجدیدپذیر در کشور شده است. از این رو تامین آب از منابع غیرمتعارف یکی از راهکارهای اساسی است. استفاده از آب های آلوده باید با تصفیه تکمیلی همراه بوده تا استانداردهای آب شرب تامین گردد. هدف از این پژوهش، بررسی میزان حذف آرسنیک با استفاده از یک جاذب در مقیاس آزمایشگاهی است. در این مطالعه نمونه محلول آرسنیک در غلظت­های مختلف با رقیق­سازی محلول تترازول استاندارد  ppm۱۰۰۰ آرسنیک و آب دی­یونیزه تهیه شده است و غلظت های ۵ ،۱۰ ،۲۰ ۴۰ ،۸۰ ،۱۲۰ ،۱۶۰، ۲۰۰، ۴۰۰ و ۶۰۰ میکروگرم بر لیتر این محلول مورد آزمایش قرار گرفت. همچنین از پودر زغال حاصل از پسماند پوست بادام و گردو به صورت حرارت دیده، بعنوان جاذب استفاده شده است. در ابتدا با اسیدشویی، کارایی و مشخصه های زغال را بهبود داده و پس از انجام مراحل فعال سازی، حذف آرسنیک از نمونه های فوق با جذب سطحی با استفاده از زغال اسیدشویی شده بررسی شد. پارامترهای موثر در حذف مانند زمان تماس، pH و غلظت محلول با استفاده از فرآیند بهینه سازی گام به گام بررسی شد. پس از تحلیل نتایج، مشخص گردید حذف آرسنیک در شرایط بهینه برابر با ۱۰۰ درصد، ظرفیت جذب برابر ۱۲۰ میکروگرم بر لیتر و pH بهینه برابر ۵ است. زمان ماند تعادلی نیز ۱۰ دقیقه است که در مقایسه با مطالعات قبلی، کاهش چشم گیری دارد. همچنین با رسم نمودارهای هم دمایی جذب لانگمویر، فروندلیش و ردلیچ-پترسون مشخص شد که فرایند جذب از هم­دمایی جذب لانگمویر تبعیت می­کند.

کلیدواژه ها:

تصفیه آب ، جذب سطحی ، آرسنیک ، زغال پسماند کشاورزی