بررسی ساختار دولت در مدیریت علوی " تحلیل جامعه شناختی بر منشور مدیریت امام علی(ع) در فرمان معروف مالک اشتر"

درواقع، نامه ۵۳ نهج‎البلاغه، عهدنامه امام علیj است که برای مالک اشتر نگاشته‎اند و به‎منزله منشور مدیریت علوی و تعیین ساختار دولت در آن می‎باشد. در این متن و منشور، مبانی نظری حکومت اسلامی ترسیم شده است و یک نوع سیاست‎نامه محسوب می‎شود. ازآنجایی‎که به نظر می‎رسد سازه مفهومی مدیریت علوی، عنوان تازه و با رویکرد جدید قرار است طرح و بررسی شود، در پژوهش حاضر نیز این سازه مفهومی به شیوه‎ای نو در قالب یک چارچوب نظری جامعه‎شناختی معروف به نظریه کارکردگرایی−ساختاری بررسی شده است. متن و منبع اصلی و به تعبیر مکس وبر[۱] (۱۹۲۰-۱۸۶۴) آن نمونه آرمانی متن فرمان امام علی به مالک اشتر می‎باشد که به روش تحلیل محتوا (کیفی) بررسی و با یک نگاه اندام‎وارگی به جامعه و دولت، اصول و ساختار مدیریت علوی، به‎ویژه جایگاه و نقش ساختار سیاسی در این مدیریت واکاوی شده است.یافته‎های پژوهش نشان می‎دهد که براساس دیدگاه نظری−تحلیلی پیش‎گفته در نظام سیاسی موردنظر با نمونه مثالی فرمان مالک اشتر، سیاست و مدیریت به‎عنوان یک خرده‎نظام مهم هدایت‎کننده در رابطه متقابل با خرده‎نظام‎های دیگر جامعه، به‎ویژه خرده‎نظام فرهنگی عمل می‎کند که شاخص آن ارزش‎ها می‎باشند.  [۱]. Max Weber

کلیدواژه ها:

نامه امام علی (ع) ، کارکرد ، ساختار سیاسی ، ارزش‎ها ، مدیریت علوی