بررسی ساختار روایی دو روایت از داستان غنایی «یوسف و زلیخا»
محل انتشار: پژوهشنامه ادب غنایی، دوره: 7، شماره: 13
سال انتشار: 1388
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 49
فایل این مقاله در 36 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JLLR-7-13_005
تاریخ نمایه سازی: 10 آبان 1402
چکیده مقاله:
داستان یوسف و زلیخا از جملهداستانهاییاست که در ادبیات فارسی بازنمودیگسترده داشته است. افزون بر تلمیحات و مضمونپردازیهای فراوانی که با توجه بهاشخاص و رویدادهای اینداستان در متون ادبی دیده میشود، روایت یادشده با شاخ و برگها و رنگآمیزیهای گوناگون، گاه به صورت منظومهای مستقل، به رشتهی نظم درآمده است. واکاوی این منظومهها نشان میدهد که با وجود یکسان بودن شخصیتها و رویدادهای اصلی، میان این روایتها، از دید ساختاری و از دید محتوا و درونمایه تفاوتهای چشمگیری وجود دارد. در این پژوهشتلاششده تا دو روایت از داستانیوسف و زلیخا، یکی منسوب به ابوالقاسم فردوسی و دیگری متعلق به نورالدین عبدالرحمان جامی، از نظر چارچوبروایی و ساختار با هم سنجیده و موارد اشتراک و اختلاف آنها از نظر گذرانده شود. از آنجا که منظومهی یوسف و زلیخای جامی حوادث زاید، واقعههای متناقض، تصادف و وقایع مبهم کمتری را که از عوامل ضعف پیرنگ شمرده میشوند، دربر دارد، در مقایسه با منظومهی منسوب به فردوسی که بسامد عناصر یادشده در آن بیشتر است، از طرحی منسجمتر و سالمتر برخوردارست و علاقهی خواننده را برای دنبالکردن حوادث داستان تا پایان، بیشتر برمیانگیزد.
کلیدواژه ها:
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :