ذخیره سازی و استحصال آب باران (مطالعه موردی : میناب)

تغییرات اقلیمی و افزایش دمای زمین باعث تغییرات جوی و کمبود بارش در طی چند دهه گذشته در ایران شده است و از آنجایی که کشور ایران در یک منطقه نیمه خشک واقع گردیده است این تعییرات جوی به خوبی احساس می شود. بطوریکه در سالهای گذشته با کمبود شدید آب در بخش شرب و کشاورزی روبه رو شده است . از این رو با توجه به اقیلم منطقه ، با هدف معرفی مکانی مناسب جهت استحصال آب باران، چند پارامتر مهم برای جمع آوری و استحصال آب باران مورد ارزیابی قرار گرفت . پارامترهای مهم استفاده شده برای مکانیابی و استحصال آب باران در این پژوهش شامل زمین شناسی و هیدرولوژی می باشد. در این پژوهش ابتدا پارامترهای موثر بر استحصال مورد بررسی قرار گرفته شد و پس از اولویت بندی ، مکانی مناسب جهت استحصال و ذخیره سازی آب باران در مقیاس کوچک (کمتر از یک میلیون متر مکعب ) معرفی گردید. با توجه به نتایج بدست آمده از این پژوهش سالانه بیش از ۲۵۰ هزار متر مکعب رواناب در حوضه آبریز انتخابی جاری می شود که با طراحی خاکریز می توان این حجم از رواناب را کنترل و ذخیره سازی نمود. علاوه بر آن این پژوهش می تواند مبنایی برای سایر پژوهش های مشابه برای استحصال آب باران در مقیاس نسبتا کوچک باشد.

کلیدواژه ها:

تبخیر ، رواناب ، زمین شناسی ، سد خاکی ، هیدرولوژی .