تحلیل گفتمان ضد امنیتی گروهک تروریستی جیش العدل (جیش الظلم) در سیستان و بلوچستان

تروریسم یکی از اصلی­ترین متغیرهای تاثیرگذار بر امنیت کشورهای جهان و به­خصوص غرب آسیا است. جمهوری اسلامی ایران و به­ویژه جنوب شرق کشور نیز از این قاعده مستثنی نیست و امنیت این منطقه تحت­تاثیر مفهوم تروریسم است. گروه­های تروریستی در این مناطق، گفتمان و عملکرد خاص خود را پیگیری نموده و بر حسب آن گفتمان، یارگیری و بسیج منابع را عملی ساخته اند. یکی از این گروه­های تروریستی که روندی گفتمانی را در کنار عملکرد نظامی و مستقیم پیگیری می کند، جیش العدل[۱] نام دارد. این نگاشته بنا بر ضرورت تبیین علمی و دقیق ناامنی­های شکل گرفته در مناطق شرقی جمهوری اسلامی ایران، تبیین گفتمان و عملکرد گروهک تروریستی جیش العدل را با استفاده از الگوی فرکلاف (۲۰۰۱) در دستور­کار دارد و مطالعه منابع تولیدشده و در اختیار گروهک را انجام خواهد داد. عملیات­های ناامن ساز و تروریستی این گروهک علاوه بر بسترهای عملیاتی، منشعب از گفتمان آن است و ترسیم الگوی مطلوب امنیت پایدار در این مناطق، مرحله بعد از شناسایی دقیق گفتمان ضد­امنیتی این گروهک است. شیوه گردآوری داده ها در این نگاشته بر مبنای داده­های دسته اول گروهک و منابع کتابخانه­ای است و روش تحقیق نیز بر مبنای الگوی گفتمان انتقادی فرکلاف است. نگاشته بر این فرض مبتنی است که امر اجتماعی و ایدئولوژیک گروهک جیش العدل (جیش الظلم) در سطح ملی و محلی، تحت تاثیر ارزش­های واژگانی گرامری و ارزش گفتمانی آن است و عملکرد ضد­امنیتی این گروهک منشعب از عناصر و ارزش­های خاص گفتمانی آن است که در ادامه شاخص های آن معرفی می شود..[۱] این گروهک تروریستی در جامعه جهانی و امت اسلامی به­دلیل مجموعه اقدامات ضد­انسانی و دینی، تحت عنوان «جیش الظلم» شناخته می­شود.

کلیدواژه ها:

تروریسم تکفیری در ایران ، امنیت جنوب شرق ایران ، جیش العدل (جیش الظلم) ، گفتمان انتقادی ، ارزش متنی ، ارزش گفتمانی ، ارزش امر سیاسی