ارزیابی فراوانی آنتی ژن پلاکتی نوع ۱ در زوجین ایرانی با سابقه سقط مکرر

چکیده سابقه و هدف سقط مکرر بیانگر وضعیتی است که فرد ۲ یا ۳ سقط پشت سر هم قبل از هفته ۲۰ بارداری را تجربه کند، که در ۲ تا ۵ درصد بانوان احتمال بروز دارد. پلی مورفیسم ژنHPA-۱  به عنوان عامل اصلی آلوایمیونیزاسیون در مادران باردار و ایجاد FNAIT و عوارض وابسته به آن و همین طور به عنوان یکی از فاکتورهای ترومبوفیلی مرتبط با سقط مکرر،  مطرح می باشد. هدف این مطالعه، بررسی میزان ناسازگاری و پلی مورفیسم ژن HPA-۱ در زوجین ایرانی با سابقه سقط مکرر بود. مواد و روش ها در یک مطالعه توصیفی مقطعی، ۷۵ زوج با سابقه حداقل دو سقط مکرر ایدیوپاتیک(طبق پرونده پزشکی) که در سال ۱۳۹۵ به بیمارستان تخصصی زنان و زایمان صارم مراجعه کردند، مورد بررسی قرار گرفتند. نمونه خون در لوله EDTA جمع آوری شد و فراوانی آلل های HPA-۱ a, b به روش مولکولی PCR-SSP تعیین شد. فراوانی ژنی با استفاده از معادله هاردی وینبرگ محاسبه گردید. سطح اطمینان ۰۵/۰ p< در نظر گرفته شد.     یافته ها میانگین سنی بانوان بررسی شده ۷ ± ۳۲ سال و میانگین تعداد سقط ۹/۰ ± ۵/۲ مورد بود. در این جمعیت، وفور ژن  HPA-۱a ۱۰۰% به دست آمد و ژن HPA-۱b مشاهده نشد. نتیجه گیری نتایج مطالعه حاضر بیانگر آن است که پلی مورفیسم ژن HPA-۱ و[CybeR۱]  آلوایمیونیزاسیون احتمالی بر علیه  HPA-۱a در بروز سقط نقشی ندارد و برای مشخص شدن علت سقط مکرر ایدیوپاتیک نیاز به بررسی سایر عوامل می باشد.    [CybeR۱]و درست است

کلیدواژه ها:

Key words: Platelets ، Abortion ، Recurrent ، Thrombocytopenia ، کلمات کلیدی: پلاکت ها ، سقط مکرر ، ترومبوسیتوپنی