بررسی اثر پروتئین التهابی ماکروفاژ (MIP۱-

سابقه و هدف   خون بند ناف (UCB) یک منبع غنی از سلول های پایه خونساز (HSCs) است و می تواند به جای پیوند مغز استخوان مورد استفاده قرار گیرد. برای تسریع پیوند با خون بند ناف، لازم است سلول های پایه خونساز در محیط ex vivo تکثیر شوند. لذا در این مطالعه اثر پروتئین التهابی ماکروفاژ (MIP۱- a ) در شرایط کشت مختلف بر تکثیر و ممانعت از تمایز سلول های خونساز خون بند ناف مورد ارزیابی قرار گرفت.   مواد وروش ها   مطالعه انجام شده از نوع تجربی بود. سلول های تک هسته ای (MNCs) از خون بند ناف جداسازی و در محیط کشت RPMI ۱۶۴۰ همراه با ۱۰ درصد سرم جنین گاوی (FCS) و یا ۱۰ درصد پلاسمای خون بند ناف (CBP) و محیط فاقد سرم (SF) همراه با ng/ml ۵۰ از ترکیب سایتوکاینی اینترلوکین ۶ (IL-۶) ، اینترلوکین ۳ (IL-۳) ، ترمبوپوتئین (TPO) ، فاکتور رشد سلول های پایه (SCF) و لیگاند تیروزین کیناز کبد جنینی (FLt۳-L) در حضور یا عدم حضور ng/ml ۵۰ از فاکتور MIP۱- a به مدت دو هفته کشت داده شدند.   یافته ها   به طور کلی میانگین افزایش درصد سلول های CD۳۴+/CD۳۸- و CD۳۴+ در تمامی محیط های حاوی MIP۱- a نسبت به محیط های کنترل فاقد آن بالاتر بود.   نتیجه گیری   به نظر می رسد که اثر MIP۱- a به محتوای سایتوکاینی و حضور یا عدم حضور سرم در محیط بستگی دارد و حضور MIP۱- a همراه با ترکیب سایتوکاینی ذکر شده باعث افزایش تعداد این سلول ها می شود.

کلیدواژه ها:

MIP۱- a ، Cord blood ، Ex vivo expansion ، Hematopoietic progenitor cells ، پروتئین التهابی ماکروفاژ (MIP۱-) ، تکثیر سلول های پایه خونساز ، خون بند ناف