تاثیر استفاده از روش زراعی و شیمیایی در کنترل کرمطوقه بر در مزارع نخود دیم

حبوبات جز اصلی رژیم غذایی بسیاری از مردم جهان می باشد. چرا که مقادیر قابل توجه پروتئین مرغوب موجود در دانه این محصولات در ترکیب با غلات می تواند یک ترکیب زیستی ارزشمند غذایی فراهم نماید. کرم های طوقه بر آفاتی هستند که به محصولات مختلف از جمله نخود خسارت می زنند. در این پروژه اثر حشره کش دیازینون و تاثیر همزمان آن در تناوب با گندم بر روی این آفت در دو استان مرکزی و  کردستان در سال زراعی ۹۲-۱۳۹۱ مطالعه شد به طوری که از نتایج حاصل از آن بتوان در برنامه های مدیریت تلفیقی این آفت استفاده نمود. آزمایش ها در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی به صورت فاکتوریل با دو فاکتور، فاکتورA شامل سمپاشی و عدم سمپاشی و فاکتورB  شامل تناوب با گندم و عدم تناوب(آیش) در ۵ تکرار اجرا گردید. برای ارزیابی از تعداد بوته های خسارت دیده توسط آفت، میزان عملکرد و مقایسه وزن صد دانه تیمارها استفاده شد. نتایج نشان داد که بیش ترین میزان عملکرد به ترتیب با ۶۰/۹۵ و ۹۸/۱۵۴گرم در متر مربع به ترتیب در استان های کردستان و مرکزی در تیمار سمپاشی- آیش مشاهده شد. بنابراین می توان نتیجه گرفت آیش نگه داشتن زمین کمک شایانی به کاهش میزان خسارت و افزایش محصول می کند و می توان در کنار کنترل  شیمیایی از آن سود جست.

کلیدواژه ها:

کرم طوقه بر ، نخود ، آیش ، تناوب ، سمپاشی