بررسی کارایی فرآیند نانو/ پرسولفات (nZVI/PS) در حذف مترونیدازول از محیط های آبی
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 93
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JEHE-4-4_005
تاریخ نمایه سازی: 8 آذر 1402
چکیده مقاله:
زمینه و هدف: محصولات دارویی به ویژه آنتی بیوتیک ها ازجمله آلاینده های نوپدیدی می باشند که به دلیل خاصیت تجمعی، اثرات سوء مختلف و ایجاد مقاومت های دارویی، نگرانی های عمده ای را در کنترل محیط زیست ایجاد نموده اند. ازاین رو هدف این پژوهش، بررسی راندمان حذف مترونیدازول (MNZ) از محلول آبی با استفاده از فرایند نانو/ پرسولفات (nZVI / PS)، تعیین گردید
مواد و روش ها: این مطالعه تجربی در مقیاس آزمایشگاهی و در سیستم بسته انجام گرفت. در این مطالعه تاثیر فاکتورهایی مثل pH محلول (۱۱-۳)، زمان واکنش (۵-۱۵۰ دقیقه)، دوز نانوذره (۰۲۵/۰-۲ گرم در لیتر)، غلظت پرسولفات (۱/۰- ۳۳/۳ میلی مول) و غلظت اولیه مترونیدازول (۱-۱۲۰ میلی گرم در لیتر) بر روی راندمان حذف موردمطالعه قرار گرفتند. سنجش میزان مترونیدازول با استفاده از دستگاه HPLC صورت گرفت.
یافته ها: نتایج این مطالعه نشان داد که در pH بهینه ۳ بیشترین راندمان حذف مترونیدازول به دست آمد. همچنین نتایج نشان داد که در زمان تماس ۳۰ دقیقه و غلظت اولیه آنتی بیوتیک مترونیدازول ۲۵ میلی گرم در لیتر راندمان حذف برابر ۳/۹۰درصد می باشد. دوز بهینه و اقتصادی کاتالیست برابر با ۰.۵ گرم در لیتر و پرسولفات نیز برابر با ۸۵/۱ میلی مول به دست آمد.
نتیجه گیری: نتایج حاصل از این مطالعه کارایی قابل قبول فرآیند نانو/پرسولفات در تجزیه آنتی بیوتیک مترونیدازول را نشان دادند و افزایش راندمان ۴/۶۲ درصدی تائید کننده تاثیر خوب نانو ذرات آهن صفر ظرفیتی بر فعال سازی پرسولفات می باشد.
کلیدواژه ها:
Advanced Oxidation Processes (AOPS) ، Persulfate ، Nano Zero-Valent Iron Particle ، Metronidazole. ، فرآیندهای اکسیداسیون پیشرفته ، پرسولفات ، نانوذره آهن صفر ، مترونیدازول
نویسندگان
اصغر حمزه زاده
M.Sc. Student of Environmental Health Engineering, School of Health, Ardabil University of Medical Sciences, Ardabil, Iran
مهدی فضل زاده
Department of Environmental Health Engineering, School of Health, Ardabil University of Medical Sciences, Ardabil, Iran
کوروش رحمانی
Department of Environmental Health Engineering, School of Health, Ardabil University of Medical Sciences, Ardabil, Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :