مداخله درمان غیر دارویی مبتنی بر رفتار غیر مولد تحصیلی بر بهبود پریشانیهیجانی در دانش آموزان پسر پایه ششم ابتدایی

پژوهش حاضر با هدف تاثیر مداخله درمان مبتنی بر رفتار غیر مولد تحصیلی بر بهبود پریشانی هیجانی در دانش آموزان پسرپایه ششم ابتدایی انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل۱۴۰۱ بود که از طریق روش نمونه گیری در - تمامی دانش آموزان پسر پایه ششم ابتدایی شهر بوکان در سال تحصیلی ۱۴۰۲دسترس از بین دانش آموزان پسر پایه ششم ابتدایی داوطلب واجد شرایط تعداد ۳۰ نفر وارد مطالعه شده و به صورت تصادفیدر دو گروه ۱۱ نفره آزمایش و گواه جایگزین شدند. ابزار اندازه گیری در این پژوهش پرسشنامه دشواری تنظیم هیجان گراتز و( روئمر ) ۲۰۰۴ DERS بود. گروه آزمایش ۱۰ جلسه ی (هر هفته ۲ جلسه) ۷۵ دقیقه ای تحت بسته ی آموزشی مبتنی بررفتارهای غیرمولد تحصیلی (منبری، کریمی و یاراحمدی، ۱۴۰۲ ) قرار گرفت و گروه گواه هیچ مداخله ای دریافت نکرد. تجزیهو تحلیل داده های آماری با استفاده از روش تحلیل کوواریانس تک متغیره و با نرم افزار SPSS نسخه ۲۳ صورت گرفت. سطح معناداری آزمون ها ۰/۰۵ در نظر گرفته شد. نتایج حاصل از تحلیل داده ها نشان داد که بعد از مداخله، اثر بسته ی آموزشی مبتنی بر رفتارهای غیرمولد تحصیلی بر بهبود پریشانی هیجانی در دانش آموزان پسر معنادار بود P<۰/۰۰۱. بر اساس نتایج پژوهش می توان گفت بسته ی آموزشی مبتنی بر رفتارهای غیرمولد تحصیلی روش مداخله ای مناسبی برای بهبود پریشانیهیجانی در دانش آموزان پسر است.

کلیدواژه ها:

بسته ی آموزشی مبتنی بر رفتار غیر مولد تحصیلی ، بهبود پریشانی ، دانش آموزان پسر