ارزیابی حافظه آینده نگر، تصمیم گیری خطرپذیر و تصمیم گیری همکارانه در بین افراد با تیپ شبانه روزی صبحگاهی و شامگاهی

مقدمه: ابعاد زیستی شخصیت بر ابعاد شناختی افراد تاثیر دارند. پژوهش حاضر جهت مقایسه حافظه آینده نگر، تصمیم گیری خطرپذیر، تصمیم گیری همکارانه در افراد با الگوهای شبانه روزی صبحگاهی و شامگاهی انجام شد. روش: این تحقیق با رویکرد روش شناسی کمی در قالب یک طرح علی-مقایسه ای در دو گروه افراد با الگوهای صبحگاهی و شامگاهی مورد بررسی قرار گرفت. نمونه پژوهش شامل ۷۰ دانشجوی دختر و پسر ۱۸ تا ۳۲ ساله، دانشجوی کارشناسی یا کارشناسی ارشد بود که با استفاده از فراخوان و آزمون غربال گری صبحگاهی- شامگاهی انتخاب شدند. افراد انتخاب شده شامل ۳۸ نفر صبحگاهی و ۳۲ نفر شامگاهی بودند که در دو جلسه صبح و عصر مورد بررسی قرار گرفتند. از یک پرسشنامه صبحگاهی- شامگاهی و تکالیف شناختی کامپیوتری حافظه آینده نگر مبتنی بر زمان، تکلیف قمار آیووا، تصمیم گیری همکارانه (معمای زندانی) به عنوان ابزار جمع آوری داده ها استفاده شد. نتایج: تحلیل آماری با استفاده از آزمون تحلیل واریانس چندمتغیری نشان داد که بین دو گروه افراد با الگوی شبانه روزی صبحگاهی و شامگاهی از نظر حافظه آینده نگر، تصمیم گیری خطرپذیر تفاوت معنادار وجود دارد. نتایج نشان داد که عملکرد حافظه آینده نگر در گروه شامگاهی بهتر از گروه صبحگاهی بود. همچنین میزان تصمیم گیری خطرپذیر در گروه شامگاهی بالاتر از گروه صبحگاهی می باشد. بحث و نتیجه گیری: بنابراین نتایج پژوهش بیانگر این است که بین دو گروه صبحگاهی و شامگاهی از نظر کارکردهای شناختی در  حافظه آینده نگر، تصمیم گیری خطرپذیر تفاوت وجود دارد.

کلیدواژه ها:

حافظه آینده نگر ، تصمیم گیری خطرپذیر ، تصمیم گیری همکارانه ، تیپ شبانه روزی خواب