عوامل موثر بر مکانیابی و طراحی استراحتگاه های بین راهی(نمونه موردی: محور بوشهر به شیراز)

با گذشت زمان و پیشرفت تکنولوژی همچنان جاده ها از جایگاه مهمی برخوردار هستند. بدلیل نبود زیرساخت هایحمل و نقل کافی در کشور، افراد زیادی سفرهای جاده ای را برای گذراندن اوقات فراغت انتخاب میکنند. به همیندلیل، یکی از مهم ترین مباحث در سفرها، مکانیابی و طراحی استراحتگاه های بین راهی است که هدف اصلی آنهاتامین نیازهای اساسی مسافران می باشد. اگرچه این نیازها می توانند بطور مجزا برطرف شوند ولی تجمیع آنها در یکمکان باعث آرامش خاطر مسافران، کاهش ترافیک جاده ای و غیره می شود. متاسفانه به این استراحتگاه های بینراهی در جاده های کشور توجه کافی نشده است. این مقاله اصولی برای مکانیابی و طراحی استراحتگاه های بینراهی در محور بوشهر به شیراز، به عنوان یکی از محورهای پرتردد کشور، ارائه می دهد. روش تحقیق کلی توصیفی-تحلیلی می باشد و گردآوری اطلاعات هم از طریق میدانی (مشاهده مستقیم) و هم از طریق ارجاع به منابع کتابخانهای (فیش برداری) انجام گردید.

کلیدواژه ها:

اقامتگاه بین راهی ، استراحتگاه ، سفر ، مجموعه خدماتی ، معماری اقلیمی