بررسی روان سنجی ابزارهای مورد استفاده در کودکان و نوجوانان با آسیب های بینایی: یک مطالعه مروری سیستماتیک

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 52

فایل این مقاله در 22 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_REHA-23-1_009

تاریخ نمایه سازی: 21 آذر 1402

چکیده مقاله:

هدف: استفاده از ابزارهای استاندارد می تواند اثرات دقیق آزمایشات را در کودکان و نوجوانان دچار آسیب بینایی نشان دهد. تا کنون هیچ مطالعه مروری جامعی به ارزیابی ویژگی های کلی و روان سنجی ابزارهای مورد استفاده در کودکان و نوجوانان با آسیب بینایی نپرداخته است. بنابراین مطالعه حاضر به بررسی ویژگی های روان سنجی ابزار های مورد استفاده برای کودکان و نوجوانان با آسیب بینایی پرداخته است. روش بررسی: پایگاه داده های مگایران، ایران مدکس، ساینس، پاب مد، اسکپوس، کوهرن، کتابخانه ملی ایران و گوگل اسکالر با استفاده از کلید واژه های فارسی و انگلیسی تا سال ۲۰۲۱ جست وجو شد. مطالعات و ابزارهای مورد استفاده در کودکان و نوجوانان با آسیب بینایی از نظر شرایط ورود به مطالعه توسط دو نفر بررسی شدند. اطلاعات مرتبط و کیفیت سنجی ابزارها با چک لیست اقتباس یافته کاسمین و فرم ارزیابی نقادانه مطالعات کمی بررسی شدند. ویژگی های روان سنجی ابزار های مورد بررسی در دسته های روایی با زیر گروه های روایی صوری، محتوا، وابسته به ملاک و سازه و قابلیت اعتماد با زیرگروه های پایایی داخلی و خارجی تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: از ۱۷۳۸ مقاله یافت شده، ۳۹ مقاله مطالعه و تجزیه و تحلیل شدند. از ۳۹ مقاله، ۲۶ مورد از کیفیت بالا و سایر موارد در سطح متوسط ​​بودند. مطالعات اولیه با روش های مختلف شامل توسعه ابزار، بومی سازی، مطالعات تجربی، طولی یا مقطعی انجام گرفته بودند. ابزار های مورد استفاده برای کودکان و نوجوانان با آسیب بینایی در طبقات رشدی (مهارت های عمومی، شناختی و اجتماعی)، فعالیت های روزمره زندگی، کیفیت زندگی و بینایی عملکردی طبقه بندی شدند. از میان ابزارهای توسعه یافته صرفا تست هوش دکر، پرسش نامه کیفیت زندگی مرتبط با بینایی، پرسش نامه کاردیف عملکرد بینایی برای کودکان، پرسش نامه عملکرد بینایی افرادکم بینا نسخه اول و دوم و پرسش نامه بینایی عملکردی برای کودکان با ویژگی های روان سنجی مطلوب گزارش شده بودند. در ارتباط با ابزار های تطابقی، تغییرات اعمال شده شامل استفاده از کمک شنیداری، لامسه، بویایی و حرکتی، تغییر واژگان، روش اجرایی ابزار و به کار گیری وسایل کمکی بود که تنها تعدادی از آن ها ویژگی های روان سنجی را گزارش کردند. نتیجه گیری: این مطالعه مروری نشان می دهد ابزار های محدودی برای کودکان و نوجوانان با آسیب بینایی طراحی شده است که اعتبار و پایایی آن ها به شکل کامل و صحیح بررسی و گزارش نشده اند. این در حالی است که برای بهبود کیفیت مطالعات و کنترل خطاهای سیستماتیک به ابزارهای استانداردنیاز است.

نویسندگان

Fatemeh Ghasemi Fard

Department of Occupational Therapy, Faculty of Rehabilitation Sciences, University of Social Welfare and Rehabilitation Sciences, Tehran, Iran.

Hooshang Mirzaie

Department of Occupational Therapy, Faculty of Rehabilitation Sciences, University of Social Welfare and Rehabilitation Sciences, Tehran, Iran.

Seyyed Ali Hoseini

Department of Occupational Therapy, Faculty of Rehabilitation Sciences, University of Social Welfare and Rehabilitation Sciences, Tehran, Iran.

Abbas Riazi

Department of Optometry, Faculty of Rehabilitation, Iran University of Medical Sciences, Tehran, Iran.

Abbas Ebadi

Department of Nursing, Faculty of Nursing, Baqiyatallah University of Medical Sciences, Tehran, Iran.

Narges Houshmandzadeh

Department of Occupational Therapy, Faculty of Rehabilitation Sciences, University of Social Welfare and Rehabilitation Sciences, Tehran, Iran.