بررسی میزان تاثیر استفاده از گچ گیری سریال در رفع خم شدگی ثابت مفاصل پروگزیمال انگشتان

هدف: خم شدگی کانترکچر مفصل PIP، پس از شکستگی های داخلی مفصلی، خارج مفصلی فالانکس، صدمات تاندونی و… یکی از مشکلات عمده محسوب می شود. گچ گیری سیلندری از سال ۱۹۵۰ به وسیله «دکتر باول براند» در هند به عنوان روشی برای رفع بدشکلی ها مطرح شد. به نظر وی این روش ایجاد استرچ بیشرونده نیست، بلکه رشددادن است. سلول های بافت کانترکته شده وقتی در حداکثر ext قرار می گیرند، به رشد تحریک می شوند و به طور داخلی مجددا جهت گیری و تغییر می کنند. روش بررسی: در این تحقیق ۲۸ انگشت دچار خم شدگی کانترکچر که به مرکز دست ایران مراجعه کرده بودند، به روش Casting تحت درمان قرار گرفتند. در روز مراجعه، میزان T.A.M. ۳ خم شدگی کانترکچر و خم شدگی gap بیماران ارزیابی شد. طی یک ماه هر یک روز در میان، یک بار گچ بازمی شد و حمام پارافین، ماساژ موبیلیزیشن و تمرینات اکتیو و پاسیو برای مفصل انجام می گرفت. سبس، مجددا انگشت در وضعیت بیشتری از اکستنشن قرار می گرفت. در انتهای دوره درمان یک ماهه ارزیابی مجدد (مشابه موارد ارزیابی اولیه) انجام شد. یافته ها: نتایج نشان داد که میانگین T.A.M بیماران افزایش از ۸۸/۵۱ به ۱۳۰/۱۸ و در مقابل، میانگین خم شدگی کانترکچر از ۳۷/۵۹ به ۸/۱۴ و خم شدگی gap بیماران از ۴/۳۷ به ۲/۳۷ کاهش داشته است که نشانگر موثربودن استفاده از این روش برای درمان خم شدگی کانترکچر است. نتیجه گیری: یافته ها نشان می دهد این روش روش مفیدی برای درمان خم شدگی کانترکچر بدون محدودیت در رنج حرکات است.

کلیدواژه ها:

Flexion contracture ، PIP ، Cylindrical casting ، Total active motion ، خم شدگی ثابت ، مفصل بین انگشتی نزدیک ، گچ گیری سیلندری ، حرکت فعال کامل