سنتز نانوذرات اکسید نیکل جهت کاهش آلاینده منگنز در پساب پتروشیمی شیراز

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 61

فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CHEMCNF01_007

تاریخ نمایه سازی: 22 آذر 1402

چکیده مقاله:

حذف ترکیبات آلاینده شیمیایی، فلزات سنگین و اکتیو از پساب ها از موضوعات بنیادی صنایع به شمار می آید. همچنین بازیافت برخی از فلزات سنگین و اکتیو از پساب ها از لحاظ اقتصادی از اهمیت به سزایی برخوردار است. تکنولوژی جذب یکی از روش های کاربردی برای حذف فلزات آلاینده شیمیایی، سنگین و اکتیو از پساب ها است. روش جذب سطحی به دلیل کارایی و کاربرد آسان، مقرون به صرفه بودن، قابلیت احیای جاذب و راندمان بالا، در سال های اخیر مورد توجه زیادی قرار گرفته و در مقایسه با سایر روش ها، روش موثرتری برای حذف آلاینده شیمیایی و فلزات سنگین است. با توجه به نتایج بدست آمده در ابتدا اکسید نیکل به درستی سنتز گردید که توسط آنالیز XRD مورد تائید قرار گرفت. با توجه به نتایج موفق بدست آمده میزان جذب یون منگنز در محلول آبی به عنوان نمونه شاهد و همچنین نمونه اصلی پساب به کمک جاذب سنتز شده در شرایط فرایندی مختلف انجام پذیرفت. نتایج بدست آمده نشان داد که بهترین pH جهت کاهش میزان غلظت منگنز برابر با پی اچ اسیدی و برابر با ۲ می باشد که با افزایش پی اچ میزان جذب کاهش خواهد داشت. در pH برابر با ۲ بهترین مقدار دوز جامد برابر با ۲ گرم در نظر گرفته شد. البته میزان جذب در غلظت بالاتر و در حدود ۳ میزان بالاتری داشت که بنا به درصد میزان جذب و کاهش غلظت، مقرون به صرفه در نظر گرفته نشد و میزان ۲ گرم مقدار بهینه در نظر گرفته شد. در نهایت در شرایط فوق، بهترین زمان ماند نیز ۴۵ دقیقه بدست آمد. بهترین شرایط دمایی نیز بررسی گردید که نشان داده شد دمای برابر با ۴۵ درجه سانتی گراد بهترین دما می باشد که در این شرایط فرایندی میزان درصد جذب یون منگنز تقریبا برابربا ۱/۹۴% می باشد. در دماهای بالاتر از آن باعث آزاد سازی یون منگنز جذب شده توسط جاذب، در محیط آبی می گردد. با توجه به نتایج، افزایش بیشتر زمان ماند و دما باعث برگشت واکنش یا جذب شده و مقادیر یون منگنز به صورت مشخص از جاذب جدا شده و وارد محیط می گردد و باعث افزایش غلظت یون منگنز در محیط آبی می گردد. پس کنترل شرایط بهره برداری در این نوع جذب بسیار حائز اهمیت می باشد.

نویسندگان

مهدی عزیزی

استادیار، گروه مهندسی شیمی، واحد مرودشت، دانشگاه آزاد اسلامی ،مرودشت، ایران