نخستین مطالعه ساختار سنی، الگوی رشد و سن اولیه تولیدمثل در جمعیت های گونه قورباغه مردابی (Pelophylax ridibundus) در زیستگاه های شمالی و جنوبی استان خوزستان

چکیده اسکلتوکرونولوژی یک روش مطمئن تعیین سن است اما در دوزیستان بی دم مطالعات اندکی در این زمینه صورت گرفته است. در پژوهش حاضر برای نخستین بار در سطح کشور ایران توام با بررسی ساختار سنی جمعیت، الگوی رشد و سن اولیه تولیدمثل در میان جمعیت های گونه قورباغه مردابی در نواحی شمالی و جنوبی استان خوزستان پرداخته شد. به این منظور، ۲۰ نمونه قورباغه مردابی نر و ماده به صورت زنده صید و به آزمایشگاه منتقل شدند. پس از بررسی های بیومتریک، نمونه ها تشریج و پس از جداسازی استخوان های اندام های حرکتی مراحل تهیه مقاطی بافتی بر روی نمونه های استخوانی انجام شد. تعداد خطوط توقف رشد در برش های عرضی استخوان و سن نمونه ها تعیین گردید. به منظور تعیین رابطه بین سن با وزن بدن، طول بدن و سن با وزن عدسی چشم، اطلاعات حاصل تجزیه و تحلیل آماری شد. حداکثر تعداد حلقه های شمارش شده در جمعیت این گونه ۱۲ عدد بود. نرهای نواحی شمالی و جنوبی در سن ۲ سالگی، ماده های نواحی شمالی  در سن ۲ سالگی و ماده های نواحی جنوبی در سن ۳ سالگی بالغ تعیین شدند. با افزایش سن ماده ها، میزان هم آوری کاهش یافت که این امر با توجه به کاهش قدرت زیستی ناشی از افزایش سن بیولوژیکی قابل توجیه بود. مطابق نتایج، مشاهده شد بین سن افراد با وزن بدن و وزن عدسی چشم رابطه معنی دار وجود داشت، اما بین سن افراد با طول بدن به جز تعداد محدودی از افراد نر نواحی شمالی ارتباط معنی دار وجود نداشت.

کلیدواژه ها:

واژه های کلیدی: سن ، خطوط توقف رشد ، تولیدمثل ، قورباغه مردابی ، خوزستان