بررسی ساختار اکولوژیکی (فراوانی، غنا، یکنواختی، غالبیت، تشابه و تنوع) پرندگان استان گلستان در بازه زمانی پنج ساله (۱۳۹۰-۱۳۹۴)

پرندگان تنها موجوداتی هستند که به سبب قدرت پرواز دارای دامنه پراکنش وسیع بوده و تغییرات ساختاری در ترکیب، تنوع و تراکم اکولوژیک آنها میتواند بیانگر تغییرات محیط زیست باشد. این مطالعه با هدف شناسایی گونهها، شاخصهای تنوع زیستی و سایر مقادیر شاخصهای اکولوژیک در یک بازه زمانی ۵ ساله (۹۴-۹۰) از ۲۲ سایت نمونهبرداری، برای اولین بار در استان گلستان انجام شده است. در مجموع ۱۲۳ گونه از ۲۷ خانواده پرنده شناسایی شد که ۶ گونه آن در لیست قرمز اتحادیه جهانی حفاظت از طبیعت قرار دارند. از نظر تعداد افراد گونهها، به ترتیب چنگر معمولی، اردک سرسبز و فلامینگوی بزرگ بیشترین تعداد را داشتند. خانواده Anatidae بیشترین تعداد افراد را در پرندگان شامل شدند. شاخصهای اکولوژیک نشان دادند بیشترین تنوع و یکنواختی گونهها در سال ۱۳۹۱ بوده و طی سالهای اخیر، نه تنها تعداد افراد گونهها کاهش چشمگیری داشته، بلکه تمام شاخصهای تنوع کاهش یافته است و این درحالی است که شاخص غالبیت به طور معنیداری افزایش دارد. نتایج این مطالعه هشداری برای علاقهمندان و دوستداران حفاظت محیط زیست و همچنین کارشناسان و مدیران این حوزه است و ضرورت حفاظت از این مناطق را بیش از پیش آشکار میکند.

کلیدواژه ها:

تنوع گونه ، پرندگان ، مدیریت حفاظتی ، شاخص