الگوی پراکنش فضایی مراحل مختلف زیستی سنک عناب Monosteira alticarinata (Hemiptera: Tingidae) در شهرستان بیرجند

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 98

فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JPP-37-3_004

تاریخ نمایه سازی: 24 آذر 1402

چکیده مقاله:

چکیدهعناب، Ziziphus jujuba Mill. گیاه دارویی شناخته شده با ارزش غذایی و خواص دارویی مختلف است که بیش ترین سطح زیر کشت آن در ایران به استان خراسان جنوبی اختصاص دارد. سنک عنابMonosteira alticarinata Ghauri (Hemiptera: Tingidae) پس از مگس عناب Carpomyia vesuviana Costa (Diptera: Tephritidae) از مهم ترین آفات درختان عناب در استان خراسان جنوبی است. حشرات کامل و پوره ها از شیره ی گیاهی در سطح زیری برگ های میزبان تغذیه می کنند و باعث ایجاد نقاط رنگ پریده در سطح رویی برگ ها می شوند. درختان آلوده دچار خزان زودرس شده و کمیت و کیفیت محصول آن ها به شدت کاهش می یابد. به منظور بررسی الگوی پراکنش فضایی مراحل مختلف زندگی این آفت، نمونه برداری های هفتگی و منظم از درختان عناب در سال ۱۳۹۹ انجام شد. برگ عناب به عنوان واحد نمونه برداری انتخاب و اندازه ی مناسب نمونه با حداکثر خطای ۲۰ %، معادل ۵۰ واحد نمونه برداری تعیین و تراکم جمعیت تخم، پوره و حشره ی کامل در سه ارتفاع مختلف درختان عناب (۵/۱، ۲ و ۳ متر) شمارش شد. الگوی پراکنش فضایی مراحل مختلف زندگی سنک با استفاده از روش های نسبت واریانس به میانگین، شاخص میانگین ازدحام لوید، روش های رگرسیونی تیلور و آیوائو تعیین شد. پراکنش فضایی مراحل مختلف زندگی سنک عناب در سه ارتفاع درختان عناب مورد بررسی با استفاده از روش های یاد شده، از نوع تجمعی به دست آمد. آگاهی از نحوه ی پراکنش M. alticarinata موجب درک بهتر رابطه ی حشره و زیستگاه آن شده و می تواند اطلاعاتی برای تفسیر جابجایی های مکانی، مدل های رشد جمعیت و مهم تر از همه مدیریت و کنترل آفت فراهم آورد.

کلیدواژه ها:

آفات عناب ، توزیع مکانی ، سنک عناب ، شاخص های پراکنش جمعیت

نویسندگان

سیده آسیه نطقی مقدم

گروه گیاه پزشکی دانشگاه فردوسی مشهد

حسین صادقی نامقی

گروه گیاه پزشکی، دانشگاه فردوسی مشهد

سعید مودی

گروه گیاه پزشکی، دانشگاه بیرجند

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • Alipour, M. (۲۰۱۱). Population dynamics of the most common species ...
  • Amini, B., & Madadi, H. (۲۰۱۴). Spatial distribution of Brevicoryne ...
  • Croft, B.A., Welch, S.M., & Dover, M.J. (۱۹۷۶). Dispersion statistics ...
  • Deh-Pahni, S., Vahedi, H., & Darbemamieh, M. (۲۰۲۰). Spatial distribution ...
  • Faleiro, J.R., Kumar, J.A., & Rangnekar, P.A. (۲۰۰۲). Spatial distribution ...
  • Farrar, N., & Haghani, M. (۲۰۱۲). Spatial distribution of Thiacidas ...
  • Hughes, G. (۱۹۹۶). Incorporating spatial pattern of harmful organisms into ...
  • Khodayari, S., Fathipour, Y., Kamali, K., & Naseri, B. (۲۰۱۰). ...
  • Kianpur, R., Fathipour, Y., & Kamali, K. (۲۰۱۰). Population fluctuation ...
  • Liu, C., Wang, G., Wang, W., & Zhou, S. (۲۰۰۲). ...
  • Lloyd, M. (۱۹۶۷). Mean crowding. Journal of Animal Ecology, ۳۶(۱), ...
  • Rahmani, H., Fathipour, Y., & Kamali, K. (۲۰۱۰). Spatial distribution ...
  • Rajabi, Gh. (۱۹۹۹). Insect ecology (with regard to Iranian conditions ...
  • Shanower, T.G., & Romeis, J. (۱۹۹۹). Insect pests of pigionpea ...
  • Southwood, T.R.E. (۱۹۹۵). Ecological methods with particular reference to the ...
  • Southwood, T.R.E., & Henderson, P.A. (۲۰۰۰). Ecological methods. Third edition. ...
  • Story, R.N., & Keaster, A.J. (۱۹۸۲). The Overwintering biology of ...
  • Taylor, L.R. (۱۹۸۴). Assessing and interpreting the spatial distribution of ...
  • Zargari, A. (۱۹۹۷). Medicinal plants (volume ۱). University of Tehran ...
  • نمایش کامل مراجع