بررسی سلامت روان دانشجویان دانشکده دندانپزشکی مشهد توسط پرسشنامه SCL-۹۰ در سال تحصیلی ۱۳۹۹-۱۴۰۰
محل انتشار: مجله دانشکده دندانپزشکی مشهد، دوره: 47، شماره: 4
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 88
فایل این مقاله در 19 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JMDS-47-4_001
تاریخ نمایه سازی: 25 آذر 1402
چکیده مقاله:
مقدمه: سلامت روان دانشجویان دندانپزشکی، به دلیل ارتباط با سلامت جسمانی و روانی بیماران از اهمیت زیادی برخوردار است. این مطالعه با هدف بررسی سلامت روان دانشجویان عمومی دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد در سال تحصیلی ۱۳۹۹-۱۴۰۰ انجام گرفت.مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی-تحلیلی، پرسشنامه SCL-۹۰-R ۹۰ سوالی بین دانشجویان عمومی دندانپزشکی مشهد بصورت کاغذی و آنلاین توزیع شد. وضعیت سلامت روانی هر فرد با توجه به نمره به دست آمده در چهار طبقه تعیین گردید: فاقد اختلال روانی (۰-۱)، اختلال روانی خفیف (۱-۲)، اختلال روانی متوسط (۲-۳) و اختلال روانی شدید (۳-۴). اطلاعات بدست آمده توسط نرم افزار SPSS نسخه ۲۰ و بوسیله آزمونهای من ویتنی و کروسکال والیس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافتهها: در این مطالعه، ۵۳۰ دانشجو مورد بررسی قرار گرفتند که ۶/۵۲ درصد (۲۷۹ نفر) از آن ها زن و ۴/۴۷ درصد (۲۵۱ نفر) از آن ها مرد بودند. در کل، ۲/۳۰ درصد دانشجویان (۱۶۰ نفر) نوعی از اختلالات را داشتند، که از این تعداد، ۲۶ درصد دانشجویان (۱۳۸ نفر) اختلال جزئی، ۸/۳ درصد دانشجویان (۲۰ نفر) اختلال متوسط و ۴/۰ درصد دانشجویان (۲ نفر) اختلال جدی داشتند. بدترین وضعیت دانشجویان مربوط به حیطههای افکار پارانوئیدی، وسواس و اجبار و حساسیت در روابط متقابل و بهترین وضعیت دانشجویان مربوط به حیطه ترس مرضی بود. سلامت روانی دانشجویان دندانپزشکی تنها با جنس آنها رابطه معنیداری داشت (۰۱/۰P=) ولی با وضعیت تاهل (۲۸/۰P=)، محل سکونت (۷۲/۰P=) ، نیمسال ورودی (۲۲/۰P=) و سال ورود به دانشگاه (۹۶/۰P=) رابطه معنیداری مشاهده نشد.نتیجهگیری: اکثر دانشجویان مورد مطالعه ما فاقد اختلال روانی بودند، در حالی که حدود یک سوم دانشجویان از اختلالات روانی رنج میبرند. در زنان به طور معنیداری وضعیت سلامت روان بدتری مشاهده گردید. اما بین سایر متغیرها و سلامت روان از نظر آماری رابطه معنیداری وجود نداشت.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
ند ا اسلامی
دانشیار گروه ارتودنسی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
فرزانه لعل علیزاده
استادیار گروه ارتودنسی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
سمیرا محمدزاده
دندانپزشک، گرگان، ایران.
محمدصادق نظری
استادیار گروه ارتودنسی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی خرم آباد، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :