کشت و استعمال مواد مخدر و تاثیر آن بر رفاه اجتماعی و مبانی فقهی آن

هدف عمده این مقاله بررسی کاستی های قوانین موجود در مبارزه با جرایم مربوط به مواد مخدر است . از آنجا که رابطه معناداری بین اعتقاد به حرمت مصرف مواد مخدر و عدم اعتیاد وجود دارد، همچنین مبانی و نگرشهای فقهی در تدوین قوانین کشور بی تاثیر نیست ، بخش اول مقاله به بیان اقوال و مستندات فقهی در مورد مواد مخدر پرداخته و ضمن مقایسه اجمالی بین دیدگاههای اهل سنت و فقهای شیعه ، حکم شرعی آن را از زبان فقها بیان می کند. بخش بعدی مقاله به بررسی قوانین قبل از انقلاب اختصاص دارد که در آن بیشتر سیاستهای کیفری ، شرایط حاکم و پیامدهای مصوبات در مقاطع مختلف مورد توجه قرار گرفته است . بخش پایانی که عمده مباحث مقاله را تشکیل می دهد، به سیر قانونی برخورد با مواد مخدر در پس از انقلاب اختصاص یافته است . در این بررسی اجمالی ، تمرکز عمده بر قوانین و مصوبات فعلی است که ضمن بیان مزایای این مقررات، نواقص و تناقض های موجود را در آنها یادآور شده و در پایان راهکارهایی برای تدوین قوانین جامعتر برای مبارزه جدی با اعتیاد و مواد مخدر، ارائه می دهد.

کلیدواژه ها:

مواد مخدر ، رفاه اجتماعی ، بحران اعتیاد ، قانونگذاری ، جامعه ، شخص معتاد ، تریاک