بررسی نوسان عمق لایه آمیخته جو شهری تهران با استفاده از مدل MM۵ و عوامل موثر در آن

در این پژوهش، با استفاده از مدل میان مقیاس MM۵ و با انتخاب طرح واره مناسب لایه مرزی، عمق لایه آمیخته جو شهری و تغییرات روزانه آن برای منطقه تهران در ماه های اوت و فوریه سال ۲۰۰۵، درحکم نمونه ای از دو فصل گرم و سرد سال بررسی شده است. سپس از عوامل موثر در عمق های کمینه و بیشینه لایه آمیخته در هر یک از دو ماه، شرایط همدیدی مستقر در منطقه مورد نظر، فرارفت گرما، رطوبت، شارهای سطحی گرما و تکانه، حرکت های قائم و چینش قائم جهت و تندی باد افقی بررسی شده است. در نتایج مدل، تغییرات فصلی قابل توجهی درعمق لایه آمیخته و دیگر کمیت های مورد بررسی به چشم می خورد. برای مثال، میانگین ارتفاع لایه آمیخته در فصل تابستان حدود ۳ کیلومتر بوده و نسبت به فصل زمستان تقریبا دو برابر است. نتایج نشان می دهد که روند کلی تغییرات ماهانه عمق لایه آمیخته، خصوصا در فصل تابستان، به علت شرایط آرام جو بوده و مستقیما از روند تغییرات شارهای سطحی پیروی می کند. به علاوه، رشد لایه آمیخته در این فصل بستگی بیشتری به فرارفت گرما، در مقایسه با دیگر عوامل دارد. در حالیکه در زمستان، که تغییرات شارهای سطحی و نوسانات لایه آمیخته چشمگیرتر است، رشد این لایه بیشتر متاثر از ساختارسامانه های همدیدی و چینش قائم باد است.

کلیدواژه ها:

تغییرات فصلی ، شارهای سطحی ، عمق لایه آمیخته ، فرارفت گرما و چینش قائم باد ، مدل میان مقیاس MM۵