مردم سالاری دینی و پیشرفت ایران

امروزه در دنیا و مخصوصا در مغرب زمین از واژه دموکراسی یا مردم سالاری و حاکمیت مردمفراوان استفاده می گردد و معتقدند که در جامعه شان مردم اند که حکومت می کنند اما تجربهچندین ساله خلاف این را ثابت کرده است. دموکراسی غربی با معایبی روبروست که این نوعحاکمیت را رد می کند و انقلاب اسلامی ایران در سال ۱۳۵۷ شمسی وقتی به پیروزی رسید و نظام دیکتاتوری طاغوتی کنار رفت الگوی جدیدی از حکومت را به نام مرد سالاری دینی اجرانمود که در دنیا ساختارشکنی کرد. این نوع شیوه حکومت، نوع جدیدی برای حاکمیت مرد ازنوع دینی شد تا بتواند مسیر سالم هدایت جامعه را طی کند و جامعه را از آنچه که هست بهآنچه باید باشد هدایت کند. ازاین رو ضرورت دارد این دو نوع حکومت، یعنی دموکراسی غربی و مردم سالاری دینی مقایسه، تحلیل، بررسی و ابعاد آن مشخص شود تا بتوان بهتر به نعمتمرد سالاری دینی پی برد. مردم سالاری یا دموکراسی دینی به معنی حاکمیت مستقیم وغیرمستقیم مرد بر سرنوشت خود در جامعه با توجه به توحید، اخلاق و معاد است

کلیدواژه ها:

مردم سالاری دینی ، دموکراسی غربی ، شیوه حکومت ، نظام دیکتاتوریطاغوتی ، الگوی جدیدی ، برنامه های استعماری