بررسی تاثیر انواع مختلف کانولا و همچنین اندازه ی اولیه ی برش, بر روی پوست و بافت های زیرین آن طی جراحی های لاپاروسکوپیک در مدل حیوانی سگ

با وجود انجام مطالعات فراوان بر تاثیرات انواع تروکار بر التیام زخم در جراحی های لاپاروسکوپی, تا به حال تاثیر بدنه ی کانولا در هیچ مطالعه ای مورد بررسی قرار نگرفته است. این مطالعه انجام شد تا مشخص شود که زخم حاصل از کدام نوع کانولا با التیام بهتری همراه است و اینکه آیا اندازه ی برش محل پرت تاثیری بر پروسه التیام آن دارد؟ دراین مطالعه از ۵ سگ ماده ی نژاد مخلوط استفاده شد. ۶ تروکار به دیواره شکم هر سگ وارد شد و گروه های مطالعه به این صورت تشکیل شدند: ۱۰ ورود کانولای رزوه دار در برش ۷ میلی متری ( گروه A ) , ۱۰ورود کانولای زروه دار در برش ۱۰ میلی متری (گروه B ) و ۱۰ ورود کانولای صاف و برش ۱۰ میلی متری ( گروهC ). مقایسه ی ماکروسکوپیک و هیسوپاتولوژیک گروه A و B نشان دهنده وسعت بالاتری از آسیب به لایه ی پوستی و عضلانی شامل تغییرات دژنراتیو و نکروز و همچنین از دست رفتن بیشتر لایه ی صفاتی در گروه A در مقایسه ی B بود. مقایسه ی هیستوپاتولوژیک دو گروه B و C نشان دهنده ی خونریزی شدیدتری در لایه های درمان و تغییرات التهابی بیشتر در گروه B نسبت به C بود. این مطالعه نشان داد که برش هایی با طولی کمتر از قطر بدنه ی خارجی کانولا تاثیری آسیب زننده بر بافت اطراف محل برش دارند. علاوه بر این مشخص شد کانولاهای زروه دار می توانند اثراتی منفی برای بافت اطراف خود داشته و نسبت به کانولاهای صاف آسیب زننده تر هستند.

کلیدواژه ها:

لاپاروسکوپی ، کانولا ، سگ