کاربرد الگوی ارزش گذاری انتها-باز در برآورد ارزش اکوتوریستی روستای جواهرده در استان مازندران

پژوهش حاضر کاربرد رهیافت ارزش­گذاری انتها-باز جهت برآورد ارزش اکوتوریستی روستای جواهرده در استان مازندران را ارایه می­نماید. در این راستا، برای تحلیل داده­ها و تفکیک عوامل موثر بر وجود تمایل به پرداخت و عوامل موثر بر میزان تمایل به پرداخت بازدیدکنندگان و همچنین برآورد ارزش اکوتوریستی این روستا از روش هکمن دو مرحله­ای استفاده شد. به این منظور با استفاده از داده­های بدست آمده از پرسش­نامه­های پیش­آزمون و به کارگیری رهیافت نمونه­گیری میشل و کارسون، تعداد ۲۲۰ نفر بازدید­کننده به عنوان نمونه انتخاب شد. داده­های مورد نیاز از طریق تکمیل پرسش­نامه و مصاحبه حضوری با بازدیدکنندگان روستای جواهرده در بهار سال ۱۳۹۴ جمع­آوری گردید. نتایج نشان داد که متغیرهای رضایت از امکانات تفریحی و رفاهی، درآمد ماهیانه خانوار و جنسیت در سطح خطای یک درصد و متغیر سن در سطح خطای ده درصد، فقط بر میزان تمایل به پرداخت تاثیر معنی­دار داشتند؛ در حالی که متغیر تجربه شب­مانی در سطح خطای ده درصد، و متغیرهای تعداد دفعات بازدید سالیانه و شاخص نگرشی بازدیدکنندگان در سطح خطای یک درصد در مرحله اول (وجود تمایل به پرداخت) و همچنین در مرحله دوم (میزان تمایل به پرداخت بازدید­کنندگان) تاثیر معنی­دار داشتند. مقدار انتظاری تمایل به پرداخت هر خانوار بازدید­کننده برای هر بازدید از این روستا معادل با ۳۷۶۱۳ ریال برآورد شد.

کلیدواژه ها:

ارزش گذاری مشروط ، اکوتوریسم ، تمایل به پرداخت ، روستای جواهرده ، هکمن دو مرحله ای