کشت تلفیقی صنوبر گونه Populus alba و یونجه در آذربایجان غربی

برای تولید چوب بیشتر، انتخاب فاصله کاشت مناسب و استفاده از فضای بین درختان با هدف زراعت محصولات مختلف به ویژه در سال های اولیه موجب افزایش بهره وری و توسعه زراعت چوب می شود. در این مطالعه نهال های صنوبر Populus alba در قالب طرح آزمایشی بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار و چهار تیمار با فواصل کاشت ۳×۴، ۳×۶۶/۶، ۳×۸، و ۳×۱۰ متر صنوبر با یونجه به همراه دو تیمار صنوبر خالص و یونجه خالص به عنوان شاهد در اراضی زراعی میاندوآب کاشته شده و در فاصله سال های ۱۳۸۸ تا ۱۳۹۲ بررسی شدند. مولفه های رویشی مربوط به درختان شامل قطر در ارتفاع برابرسینه و ارتفاع و وزن خشک یونجه در هوای آزاد در تیمارهای مختلف از سال های تحقیق اندازه گیری شدند. داده ها با استفاده ازروش تجزیه واریانس مرکب تحلیل شدند. نتایج نشان داد از نظر رویش حجمی تیمار ۳×۴ متر با یونجه بهترین عملکرد را داشت و در سال چهارم بهترین عملکرد رویش حجمی نیز به دست آمد.  همچنین از نظر تولید ماده خشک یونجه، اثر تیمارها در سطح ۵ درصد معنی دار بود و بیشترین مقادیر به ترتیب در تیمارهای یونجه خالص،۱۰×۳ متر، ۳×۸ متر، ۶×۳  متر و ۳×۴ متر حاصل شد. کلیه مقادیر هر صفت که  تفاوت های معنی داری را نشان داده بودند، در سطح ۵ درصد معنی دار بودند. برای برخی از صفات، اثر زمان و اثر متقابل تیمار در زمان معنی دار بود. به عنوان نتیجه گیری نهایی، مناسب ترین تیمار برای اجرای کشت تلفیقی دالانی در شرایط محل اجرای طرح، تیمار آمیخته  ۳×۸ متر صنوبر و یونجه معرفی شد.

کلیدواژه ها:

رویش حجمی ، صنوبر ، فاصله کاشت ، کشت تلفیقی ، یونجه