آموزش هنر در مقطع ابتدایی از طریق فناوری اطلاعات و ارتباطات

در عصر اطلاعات و ارتباطات و با ورود فنآوریهای نوین در حوزه آموزش و پرورش، فراگیران با مخاطرات و ریسکهای بیشتری برخورد میکنند و نسبت به نسلهای قبل ، نیاز به یادگیری دانش و مهارتهای جامعتر و جدیدتری خواهند داشت .در میان مقاطع تحصیلی مقطع ابتدایی یکی از حساسترین مقاطع آموزشی محسوب می گردد. سرمایه گذاری کشورهای پیشرفته و به کارگیری افراد با تجربه در این مقطع خود دلیلی بر این مدعا است . برای مثال در کشور آلمان، کسانی که می خواهند به منزله ابتدایی فعالیت نمایند باید از ثابلیت های خاصی برخوردار باشند و مدت زمان بیشتری را صرف تحصیل در آموزش ابتدایی نمایند. یکی از حیطه های مهم در برنامه درسی آموزش ابتدایی موضوعات درسی و نحوه آموزش به دانش آموزان است . در این میان بعضی از برنامه های درسی (مانند هنر و ورزش) نسبت به دیگر برنامه های درسی مورد بی مهری و بی توجهی قرار گرفته است و به آنها به دیده زنگ تفریح و استراحت نگریسته می شود. شاید دلیل این امر این است که پتانسیل های هنر برای مسئولان و معلمان به خوبی شناخته شده نیست . به نظر می رسد در کشور ما همچنین وضعیتی حکم فرما باشد. در چنین شرایطی ورود فناوری های اطلاعات و ارتباطات برای آموزش هنر می تواند مشکل را دوچندان سازد. زیرا آموزش هنر با شیوه فعلی در مدارس کشور به طور صحیح جا نیفتاده است . نتایج تحقیق نشان می دهد مدارسی که در ایران به آموزش دروس از طریق فناوری اطلاعات و ارتباطات مبادرت ورزیده اند موفق نبوده اند. اما شواهد تحقیقی در کشورهای دیگر نشان داده است آموزش هنر می تواند خلاقیت ، قدرت تحلیل گری ، ارزشیابی اطلاعات و سواد بصری دانش آموزان را پرورش دهد . همچنین نتایج تحقیق اذعان می کند از آنجایی که زیان ارتباطی فناوری های جدید(صدا، انیمیشن ، موزیک ، نمایشنامه ، ویدیو، گرافیک و صدا) زبان هنر نیز می باشد، دانش آموزان با انگیزه بیشتری می توانند پذیرای آموزش هنر باشند. مقاله حاضر ضمن بیان مزیت ها و محدودیت های فناوری های اطلاعات و ارتباطات، چگونگی استفاده از فناوری های جدید اطلاعات و ارتباطات برای آموزش هنر در مقطع ابتدایی مورد بحث قرار می دهد.

کلیدواژه ها:

آموزش هنر ، مقطع ابتدایی ، فناوری اطلاعات و ارتباطات