بررسی آسیب شناسی نوآوری در نظام آموزشی ایران

به نظر می رسد ویژگی عصر ما تغییر و متحول شدن باشد که ناظر بر حرکات در مسیر گسترش هرچه بیشتر فناوری ، علم و ارتباطات انسانی در عرصه جهانی است در چنین عرصه ای برای موفقیت نظامهای آموزش به باور بسیاری از صاحب نظران، داشتن برنامه ای برای تغییر و نوآوری و حرکت روبه جلو ضروری است . نوآوری در آموزش اغلب با ترویج همراه است گروههای آموزشی یا مدیران موسسات آموزشی ، محتواهای جدید و روشهای آموزشی جدید که اثربخش باشند و یا باعث ایجاد مزیت رقابتی برای موسسات شوند را جستجو می کنند. متاسفانه در نظام آموزشی ایران به هر دلایلی به موضوع ترویج نوآوری و طرحهای جدید در حوزه آموزش و پرورش، توجه علمی و دقیق نشده است ؛ بنابراین این تحقیق در راستای بررسی آسیب شناسی نوآوری در نظام آموزشی ایران انجام پذیرفته است . این تحقیق با استفاده از روش توصیفی - پیمایشی انجام گرفت نتایج این یافته نشان داد فرایند زمان در پدید آمدن نوآوری به خصوص در نوآوری آموزشی امری اجتنابناپذیر است ؛ بنابراین می توان استناد کرد که در برخی مواقع شکست های تحصیلی در نظام آموزشی و همچنین از دست دادن فرصت های آموزشی توسط فرا گیران می تواند به این دلیل باشد که فراگیر یا آموزشدهندهی سیستم آموزشی کمتر فرایند زمانی را در نظر گرفته است .

کلیدواژه ها:

نوآوری ، نظام آموزشی ، آسیب شناسی