کارایی حشره کش جدید تیوسیکلام هیدروژن اکسالات در کنترل کرم ساقه خوار نواری برنجChilo suppressalis (Lepidoptera: Grambidae) در شرایط مزرعه ای

با توجه به مصرف طولانی مدت برخی از حشره­کش­های شیمیایی برای کنترل ساقه­خوارنواری برنج، Chilo suppressalis در شالیزارهای شمال کشور و به منظور جلوگیری از توسعه مقاومت کرم ساقه­خوار به آن­ها، لزوم بکارگیری حشره کش­های جدید نظیر تیوسیکلام هیدروژن اکسالات گرانول ۴ درصد (ویبرانت®) در کنترل این آفت ضروری است. تیمارهای آزمایشی در این پژوهش شامل، ۱-حشره­کش (ویبرانت®) به میزان ۱۰ کیلوگرم در هکتار ۲-حشره­کش (ویبرانت®) به میزان ۵/۱۲ کیلوگرم در هکتار ۳-حشره­کش (ویبرانت®) به میزان ۱۵ کیلوگرم در هکتار ۴-حشره­کش دیازینون گرانول ۱۰ درصد به مقدار ۱۵ کیلوگرم در هکتار ۵-حشره­کش فیپرونیل گرانول ۲/۰ درصد به میزان ۲۰ کیلوگرم در هکتار ۶-تیمار شاهد (آب­پاشی) بودند. پژوهش حاضر در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی با ۳ تکرار انجام شد. صفات زیر شامل، درصد جوانه های مرکزی مرده در نسل اول، درصد خوشه های سفید شده در نسل دوم، درصد کارایی حشره­کش­ها، جمعیت لاروها و عملکرد محصول برنج مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج این پژوهش نشان داد که در بین حشره کش­های مورد آزمایش، حشره­کش (ویبرانت®) در مقادیر ۵/۱۲ و ۱۵ کیلوگرم در هکتار، به طور معنی­داری در کنترل ساقه­خوار نواری برنج به ترتیب برای نسل­های اول و دوم آفت موثر بودند. نتایج این بررسی نشان داد که کمترین آلودگی جوانه­های مرکزی مرده (۲۲/۵ درصد) و کمترین آلودگی خوشه­های سفید شده (۳۳/۲ درصد)، بیشترین مرگ و میر لارو (۰۱/۸۶ درصد) و بیشترین عملکرد محصول (۸۳/۴۰۲۰ کیلوگرم در هکتار) در تیمار ویبرانت ۴% به مقدار ۱۵ کیلوگرم در هکتار مشاهده شد. بنابراین، یافته­های پژوهش حاضر بیانگر این است که حشره­کش جدید تیوسیکلام هیدروژن اکسالات پتانسیل خوبی در کنترل کرم ساقه­خوارنواری برنج دارد و می­تواند برای مدیریت تلفیقی ساقه­خوار در زیست بوم شالیزار مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

تیوسایکلام هیدروژن اکسالات ، گرانول ، ساقه خوار نواری ، کنترل شیمیایی