تاثیر هندسه بافت سطحی لیزری و حجم قطره بر زاویه تماس با زیر لایه Ti۶Al۴V

اصلاح سطح کاشتنی با ایجاد بافت سطحی لیزری بهترین روش شناخته شده برای افزایش چسبندگی است. بهترین الگوی بافت سطحی لیزری هنوز ناشناخته است. به منظور بررسی ویژگیهای دیگری از الگوی جدید پیشنهادی نویسندگان، در این پژوهش ابتدا بافتهای جدید خطوط متقاطع با زاویه های ۰، ۱۵، ۳۰، ۴۵، ۶۰، ۷۵ و ۹۰ درجه روی سطح آلیاژ Ti۶Al۴V با استفاده از لیزر پالسی Nd:YAG ایجاد گردید. سپس زاویه تماس قطرات آب به دو روش ۱- ثبت و آنالیز تصویر قطره و ۲– بکارگیری معادلات اکسترند و مون اندازه گیری شد. قطره های آب در دو حجم μlit ۱ و μlit ۲۵ انتخاب شدند. با استفاده از میکروسکوپ متالورژی، SEM ، بکارگیری معادلات ونزل و کسی و رسم نمودارهای مربوطه، تاثیر زاویه بین خطوط، ارتفاع، جدایی و پهنای ستون های بافت سطحی بر زاویه تماس قطره بررسی شد. مدل کلاسیکی ترشوندگی بافت ها تعیین شد. نتایج نشان داد برای قطره با حجم μlit ۱ زاویه تماس در هر دو روش تقریبا ثابت و مستقل از زاویه خطوط متقاطع است که سازگاری خوبی با نتایج تحقیقات قبلی دارد. برای قطره با حجم μlit ۲۵ زاویه تماس در هر دو روش متغیر و وابسته به زاویه خطوط متقاطع می باشد. مدل کلاسیک ترشوندگی بافت ها در هر دو حجم قطره منطبق بر مدل ونزل می باشد.

کلیدواژه ها:

زاویه تماس سطحی ، بافت سطحی لیزری ، زاویه خطوط متقاطع ، حجم قطره ، روش قطره ساکن