بررسی اثر نور بر ویژگی های کمی و کیفی نهال های ممرز (مطالعه موردی: بخش خانیکان جنگل کرکرود، مازندران)

ممرز فراوانترین گونه درختی جنگلهای شمال کشور محسوب می شود که مطالعات چندانی در مورد موضوع مورد تحقیق بر روی آن انجام نشده است. این تحقیق به دلیل اهمیت کمی و کیفی زادآوری ممرز و رابطه آن با مساحت روشنه که متاثر از شیوه جنگل شناسی است و تاثیرپذیری نوری این گونه انجام شده است. در این راستا در جنگل خانیکان (سری سوم حوضه آبخیز ۴۵ جنگلهای شمال) اقدام به انتخاب روشنه هایی با مساحت به ترتیب کمتر از ۲ آر، ۲ تا ۵ آر، ۵ تا ۱۰ آر و بزرگتر از ۱۰ آر شد. از هر سطح روشنه، تعداد چهار نمونه و در هر روشنه چهار زیرقطعه نمونه دایره ای ۲ مترمربعی در راستای بزرگترین قطر روشنه انتخاب گردید. این مطالعه در دو بخش مطالعات نورسنجی (با استفاده از دوربین با عدسی چشم ماهی) و خصوصیات کمی (شامل قطر یقه و ارتفاع نهال) و کیفی نهالهای ممرز انجام شد که پس از اجرای عملیات صحرایی و انجام محاسبات و تجزیه و تحلیل داده ها، این نتایج بدست آمده است: در مطالعات نورسنجی، شدت نور نسبی با توجه به اندازه روشنه و محل اندازه گیری آن بین ۲ تا ۷۰ درصد متغیر بود، قطر یقه و ارتفاع نهالهای ممرز با افزایش یا کاهش شدت نور تغییرات معنی داری پیدا نکرد، هر چه سطح روشنه از ۵ آر بزرگتر می شد، از تعداد در واحد سطح نهالها به شدت کاسته شد. بهترین وضعیت کیفی نهالهای ممرز و همچنین بیشترین تعداد در واحد سطح نهالها در روشنه های کوچکتر از ۲ آر مشاهده گردید.

کلیدواژه ها:

نور ، ویژگی کمی و کیفی ، ممرز ، زادآوری ، روشنه