تاثیر حاد تمرین استقامتی بر سطوح آمیلوئید A و LDL اکسید شده در مردان جوان چاق

زمینه و هدف: چاقی و افزایش شاخص های التهابی از جمله آمیلوئید A (SAA) و LDL اکسید شده (Ox-LDL)، از عوامل اصلی ابتلای به بیماری های قلبی - عروقی است و فعالیت های ورزشی اثر مثبتی در کاهش عوامل خطرزای این بیماری ها دارد. هدف از پژوهش حاضر، ارزیابی اثر یک جلسه تمرین استقامتی روی چرخ کارسنج بر سطوح خونی SAA و Ox-LDL در مردان جوان چاق بود. مواد و روش کار: تعداد ۲۲ مرد جوان در این مطالعه شرکت کردند که به دو گروه وزن طبیعی (۱۲ نفر با میانگین و انحراف معیار سن ۴۲/۱±۱۲/۲۵ سال، وزن ۷۵/۲±۹۱/۶۹ کیلوگرم و قد ۷۵/۲±۰۴/۱۷۳ سانتی متر) و گروه چاق (۱۰ نفر با میانگین و انحراف معیار سن ۳۹/۱±۴۵/۲۶ سال، وزن ۴۰/۷±۱۵/۹۱ کیلوگرم و قد ۶/۳±۶/۱۷۳ سانتی متر) تقسیم شدند. پروتکل فعالیت بدنی شامل رکاب زدن با شدت ۶۵% VO۲max به مدت ۶۰ دقیقه روی چرخ کارسنج بود. نمونه گیری خون، قبل و بعد از پایان فعالیت انجام شد و مقادیر SAA و Ox-LDL با روش الایزا مورد اندازه گیری قرار گرفت. یافته ها: آزمون یومان ویتنی نشان داد سطح سرمی Ox-LDL گروه چاق پس از فعالیت در مقایسه با گروه وزن طبیعی بالاتر بود (۰۵/۰≥p). در گروه چاق، سطح SAA پس از فعالیت از گروه وزن طبیعی بالاتر بود (۰۵/۰≥p). آزمون تی مستقل نشان داد سطح SAA در هر دو گروه در مقایسه با قبل از فعالیت افزایش معنی داری داشت (۰۵/۰≥p). در هر دو گروه بین SAA با BMI و در گروه چاق بین Ox-LDL و BMI رابطه معنی داری مشاهده شد (۰۵/۰≥p). نتیجه گیری: یک جلسه فعالیت استقامتی موجب افزایش سطوح SAA و Ox-LDL می شود و به نظر می رسد این تغییر تحت تاثیر بالاتر بودن توده بدن و اثر التهاب حاد ناشی از فعالیت ورزشی قرار داشته باشد.

کلیدواژه ها:

obesity ، endurance exercise ، acute inflammatory response ، amyloid A ، oxidized LDL ، چاقی ، فعالیت استقامتی ، پاسخ حاد التهابی ، آمیلوئید A ، لیپوپروتئین اکسایشی