بررسی رابطه حساسیت اخلاقی در تصمیم گیری و ابعاد آن با ویژگی های دموگرافیک پرستاران شاغل در بیمارستان شهید مدنی شهرستان خرم آباد درسال ۱۳۹۶

مقدمه : از آنجایی که رعایت موازین اخلاقی عاملی موثر برای بهتر شدن عملکرد پرستار در ارائه مراقبت با کیفیت است، لذا مطالعه­ی حاضر با هدف بررسی حساسیت اخلاقی پرستاران شاغل در بیمارستان شهید مدنی خرم آباد در بهار سال ۱۳۹۶ انجام شد. روش کار: پژوهش حاضر یک مطالعه مقطعی از نوع توصیفی-تحلیلی بود.نمونه مورد مطالعه را ۲۰۰ نفر از  پرستاران تشکیل میدادند، که به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. جهت جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه­ی اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه­ی حساسیت اخلاقی پرستاران در تصمیم گیری استفاده گردید. اطلاعات جمع آوری شده توسط نرم افزار  SPSSنسخه ۱۶ و با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها : بر اساس نتایج گزارش شده، ۵/۱۹ درصد از پرستاران حساسیت اخلاقی کم، ۷۷ درصد حساسیت اخلاقی متوسط و ۵/۳ درصد حساسیت اخلاقی زیاد داشتند. بیشترین امتیاز کسب شده مربوط به بعد آگاهی از نحوه ارتباط با بیمار ۴۵/۱۵±۳۳/۶۳ و کمترین امتیاز مربوط به بعد دانش حرفه­ای پرستاران ۱۳/۲۶±۶۹/۵۲ بود. نتیجه گیری  : با توجه به یافته­های این مطالعه مشخص شد که اکثر پرستاران از حساسیت اخلاقی متوسطی برخوردار بودند و به مدیران پرستاری پیشنهاد می­شود که به تدوین برنامه­های مناسب جهت افزایش میزان حساسیت اخلاقی پرستاران در سیستم درمانی کشور بپردازند

کلیدواژه ها:

Questionnaire ، Moral Sensitivity ، Ethics ، Nurse ، پرسشنامه ، حساسیت اخلاقی ، اخلاق ، پرستار