میزان حساسیت سامانه های گرایش و بازداری رفتار در افراد مصرف کننده مواد محرک، مخدر و افراد سالم

زمینه و هدف: سوء مصرف مواد مخدر یکی از بحران های اجتماعی کشور می باشد. اخیرا الگوی مصرف در ایران به میزان زیادی تغییر یافته است و سوءمصرف کنندگان مواد خصوصا نسل جوان در پی تجربه مواد جدیدی مانند مت آمفتامین و کراک هستند. پژوهش حاضر بررسی سطح سامانه گرایش و بازداری رفتاری به عنوان یک عامل سبب ساز احتمالی در گرایش به سوء مصرف مواد می باشد. مواد و روش کار: پژوهش حاضر از نوع مورد-شاهدی می باشد. نمونه های این تحقیق شامل ۱۱۰ نفر مرد ۲۰ تا ۴۵ سال بودند که به سه گروه سالم، مصرف کننده مواد مخدر و مواد محرک تقسیم شدند، انتخاب نمونه ها به روش نمونه گیری در دسترس بود. داده ها با استفاده از پرسشنامه BAS/BIS گردآوری شد. این مقیاس شامل ۲۰ پرسش خود گزارشی و دو زیرمقیاس است: زیر مقیاس BIS و BAS که به ترتیب شامل هفت آیتم و سیزده آیتم می باشد. تفاوت میان سطح سیستم فعالیت رفتاری(BAS)  و سطح سیستم بازداری رفتاری (BIS) در سه گروه بررسی شد. تجزیه و تحلیل داده ها با کمک SPSS۱۸ به روش تحلیل واریانس یک راهه و آزمون تعقیبی انجام شد. یافته ها: نتایج نشان داد که سطحBAS  در مصرف کنندگان مواد محرک نسبت به دو گروه دیگر بالاتر است. همچنین بین سطح BAS مصرف کنندگان مواد محرک و مواد مخدر تفاوت معنا دار وجود داشت. اما بین سطح BIS گروه مصرف کننده مخدر و مصرف کننده مواد محرک تفاوتی دیده نشد. نتیجه گیری: افراد مصرف کننده مواد محرک نسبت به مصرف کنندگان مواد مخدر و سالمBAS  حساس تری دارند و این امر آنها را به رفتارهای گرایشی مستعد تر می کند. واژه های کلیدی: سوء مصرف مواد، گرایش رفتاری، بازداری رفتاری

کلیدواژه ها:

drug abusing ، Behavioral Inhibition System ، Behavioral Approach System ، سوء مصرف مواد ، گرایش رفتاری ، بازداری رفتاری