ارتباط مستقیم و غیرمستقیم خودکارآمدی تحصیلی با افسردگی نوجوانان

پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط مستقیم خودکارآمدی تحصیلی و ارتباط غیرمستقیم آن (از طریق طرد همسالان و موفقیت تحصیلی) با افسردگی نوجوانان انجام شده است. آزمونی های پژوهش شامل ۹۴۶ نفر (۴۷۱ دختر و ۴۷۵ پسر) از دانش آموزان مقطع متوسطه شهر تهران می باشند که با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شده اند. ابزار گردآوری عبارتند از: پرسشنامه خودکارآمدی کودکان و نوجوانان (SEQ-C؛ موریس، ۲۰۰۱)، سیاهه افسردگی کودک (CDI)، پرسشنامه طرد همسالان و موفقیت تحصیلی. برای تحلیل داده ها از نرم افزار لیزرل و روش تحلیل مسیر استفاده شده است. یافته ها نشان داد که مدل پیشنهادی از نیکویی برازش نسبتا خوبی برخوردار است. نتایج نشان داد که مسیر مستقیم خودکارآمدی و همچنین مسیر غیرمستقیم آن از طریق طرد همسالان در افسردگی نوجوانان معنی دار است. خودکارآمدی تحصیلی همچنین بر موفقیت تحصیلی نوجوانان تاثیر مستقیم دارد اما مسیر غیرمستقیم آن بر افسردگی از طریق موفقیت تحصیلی معنی دار نمی باشد. استلزام های بالینی برای پیشگیری و درمان افسردگی نوجوانان مورد بحث قرار گرفت.

کلیدواژه ها:

افسردگی ، خودکارآمدی تحصیلی ، نوجوانان