نقش مخارج تحقیق و توسعه در میان عوامل موثر بر بهره وری نیروی کار (مورد ایران و شرکای تجاری منتخب)

ارتقاء سطح بهره وری عوامل تولید یکی از مهم ترین مولفه های تاثیرگذار بر رشد و توسعه اقتصادی کشورها محسوب می شود براساس نظریه های رشد اقتصادی درون زا، فعالیت های تحقیق وتوسعه داخلی ، موجب استفاده موثرتر از منابع موجود و جذب فناوری پیشرفته خارجی در تولید کالاها و خدمات قابل تجارت می گردد و در نهایت بهبود بهره وری تولید ارتقاء می یابد. با توجه به اهمیت موضوع، این پژوهش سعی دارد  عوامل موثر بر بهره وری نیروی کار در کشور ایران و شرکای تجاری منتخب آن در طول سال های ۲۰۱۴-۲۰۰۴ با استفاده از روش پنل- دیتا بررسی کند. نتایج به دست آمده حاکی از آن است که متغیرهای امید به زندگی و سرمایه انسانی به ترتیب با داشتن ضریب ۷۴/۳۰ و ۱۱/۰، بیشترین و کمترین تاثیر را بر شاخص بهره وری نیروی کار دارند. از طرفی، متغیر مخارج تحقیق وتوسعه با ضریب ۷۱/۱ دارای تاثیر مثبت بر بهره وری نیروی کار است، اگرچه برطبق جایگاه مهم و حائز اهمیت این متغیر، توجه چندانی  به آن صورت نگرفته است.

کلیدواژه ها:

بهره وری نیروی کار ، مخارج تحقیق و توسعه ، سرمایه انسانی ، امید به زندگی ، روش پانل دیتا