بازشناخت اصول معماری پایدار و تحقق آن در معماری سنتی شهر دزفول ) مطالعه تطبیقی خانه های سوزنگر - تیزنو )

توسعه پایدار و معماری پایدار از بحث انگیزترین موضوعات معماری معاصر است معماری پایدار بخشی از توسعه پایدار است که هدف آن ارتقای کیفیت زندگی نسلهای حال و آینده میباشد به بیانی دیگر طراحی پایدار گونه ای معماری است که از استعدادهای محیطی بوسیله راهکارهای هوشمندانه بمنظور آسایش انسان بهره می برد از این دیدگاه معماری بومی به علت زمینه گرا بودن و توجه به تاثیرات اقلیمی در معماری و به عنوان میراث باقی مانده از تجربهی نسلهای گذشته از دیدگاه پایداری دارای زمینهای ارزشمندی برای کاوش می باشد. نگاهی گذرا به معماری بومی مناطق مختلف ایران حکایت از شناخت خصوصیات محیطی بخصوص اقلیمی پهنه های متنوع ایران چاره اندیشی هوشمندانه نیاکان ما برای استفاده هر چه بیشتر از مواهب طبیعی و مقابله با مشکلات اقلیمی محیطی آن دارد معماری دزفول شهری که واحد هویت معماری و شهرسازی است. منطبق بر شرایط محیطی و اقلیمی میباشد شناخت این معماری و راه کارهای بومی آن زمینه خلق معماری منطبق با زمینه را ایجاد میکند. جمع آوری اطلاعات در این پژوهش به روش مشاهده و برداشت در بخش توصیفی و کتابخانه ای و استفاده از اسناد و متون در بخش مطالعه تاریخی خواهد بود ضمنا یافته های به دست آمده را میتوان بر اساس الگوی تطبیق به دست آمده از تطبیق معماری پایدار و معماری بومی در قول تجزیه و تحلیل خواهد شد.

کلیدواژه ها:

معماری بومی در فول طراحی پایدار ، الگوهای معماری