برسی الگوی ساخت شوادانها و عملکرد آنها در معماری بومی

در گذر تاریخ کهن ایران همیشه شاهد هنر آفرینی معماران برجسته کشورمان بوده ایم افرادی که با عشق آثاری خلق کرده اند که برخی از آنها با گذشت صدها سال همچنان استوار برجای مانده اند. توجه به اقلیم در معماری همواره یکی از فاکتورهای شاخص در این آثار می باشد. هر منطقه با اقلیم خاص خود دارای مشکلاتیست که معماران در معماری بومی برای آن چاره جویی میکنند. معماری بومی شاخه ای از معماری بر پایه الگوهای فرهنگی و سنتی با توجه به ویژگیهای خاص و پتانسیل بومی منطقه است. میتوان شوادان ها را راهکاری کار آمد در گذشته ای نه چندان دور برای مشکلات در اقلیم گرم و مرطوب خوزستان در شهرهای شوشتر و در فول دانست. عملکرد شوادانها را میتوان مطابق با ویژگیهایهای معماری بومی استفاده از مواد و مصالح و دانش بومی - مشارکت و کار نیروهای بومی کاهش هزینه ها در عین کیفیت و کارایی دانست. این پژوهش در صدد برسی ساخت شوادانها و ویژگیها و کاربرد آنها همچنین عملکرد آنها در معماری بومی می باشد. هدف اصلی مطالعه ی شوادانها و ارتباط آنها با معماری بومی و شناساندن این ساختار ها به عنوان یک راهکار برجسته معماری بومی در گذشته میباشد. روش تحقیق به کار رفته توصیفی بوده و گرد آوری اطلاعات به صورت مطالعات میدانی و کتابخانه ای است

کلیدواژه ها:

معماری بومی ، شوادانها ، معماری بومی ، اقلیم