طراحی بهینه قابهای فولادی بر پایه عملکرد لرزه ای

در روشهای متعارف آیین نامه ای، نحوه توزیع بار جانبی در ارتفاع سازه معمولا با استفاده از پاسخ دینامیکی خطی تعیین می شود. این در حالی است که سازه در حین وقوع زلزله های قوی جابجایی های غیرخطی بزرگی خواهد داد و پاسخ خطی نشان دهنده رفتار یک سازه واقعی در زلزله نخواهد بود، بنابراین استفاده از الگوی بارجانبی پیشنهاد شده در آیین نامه ها اصولا فاقد یک بنیان منطقی بوده و بکارگیری آن تضمین استفاده بهینه از مصالح به کار رفته در طراحی سازه نمی باشد. در این مقاله یک نظریه نو ارائه شده که در آن برای بارگذاری لرزه ای و توزیع نیروی زلزله بر یک پایه منطقی استوار گردیده و نشان داده شده است که می توان الگوی توزیع نیروی زلزله را به گونه ای انتخاب نمود که سازه در زلزله کمترین میزان خرابی را متحمل گردد.

کلیدواژه ها:

طراحی بر پایه عملکرد ، بهینه سازی ، بارکذاری لرزه ای ، قاب بادبندی ، سیستم برشی